Efes seviyorum ben. Alışkanlıktan da olabilir tabi ki ama bana dandik gelmiyor.

Efes pastörsüz tam bir efsane

Pek sanmıyorum. Hatta efes iyi bir bira diye tahmin ediyorum. Yurt dışında efes içen gördüm, hem de 2 tanesi çek idi.

Türkiye'de başka hangi biralar içilebilir? Budweiser budvar türkiye'de var, onu içmeye devam edebilirsin. Bira gurmesi sayılmam ama, leffe (buğday birası) ve guinness (ağzımda bala benzer bir tat bırakıyor, ya da ben bala benzetiyorum) de içilebilir.

Tuborg gold iyidir. Efesi pek tutmam.

Yalniz keyif aldigin bira Budweiser ise ne desem yalan cunku Budweiser bildigin Pisswasser.

biradan çok anlamam ama türkiye'de içtiğim biraları ben de pek sevmiyorum. ukrayna'da ne içsem efsane geliyor tadı. belki önyargıdan, belki de çok ucuz olduğundan bilmiyorum ama ukrayna'nın en çöp birası bile bizimkilerin en iyisinden daha güzel geliyor bana. bi de çeşit bol, onları gördükten sonra insan 100 alternatif varken tek bi şey içebiliyomuş gibi hissediyo türkiye'de. ha burada da çeşit var, yok değil ama ithal bira içmeye kalksan kutusu 15-16 lira. özbek şair kılışdarov'un da dediği gibi, kesinlikle doğru bulmuyorum, böyle bi şey olabilir mi ya*

hiç öyle adını yazamadığım belçika, alman birasıyla falan da karşılaşmıyorum yani bildiğin ukrayna'da gopniklerin çekirdek çitlerken içtiği, %8 alkol oranlı, plastik şişede satılan sikko biralardan bahsediyorum. onlar bile bizimkilerden çok daha güzel geliyo. bomonti olsun efes olsun tuborg olsun bunları eskisi gibi sevemiyorum şahsen orada içtikten sonra.

Binalar diye okuyup geldim ama cevaplayayım "tuborg" diyorum ben. 8-10 çeşit bira tattım ama nedense tuborg'u seviyorum.

Digerlerine bir sey diyemem efes direkt cop bence.
Carlsberg oneririm sana.

evet saydıkların dandik. Türkiye'de var mıdır bilmiyorum ben Türkiye'de içtim ama sınırlı özel olarak getirtmiş olabilirler kendileri için, belhaven scottish ale. onun dışında brewdog punk ipa ve london pride. sıralamam bu şekilde. yalnız çok pahalılar şaka gibi ya.

Valla bizim biralar resmen leş. Yurtdışında maes ya da jupiler içiyorum misssss gibi

istsnbuldaysan bomontiadanya git the polulist. burada bira iç sonra bugüne kadar içmemişim dersin

vedat milor'a göre dandik.
böyle bir şeyler söylediğini hatırlıyorum yani.

roma.

Roma <3

kaç günün olduğuna bağlı bir çok yerini gördük en çok romayı beğenmiştik.

notinhere +1

sanırım floransa'yı seçerim ben, en çok orayı merak ediyorum. hipster'lık yapıp ikinci sıraya da bari yazarım. nedense orası da aşırı sempatik gelen bir yer. roma hojdur ama bena na, öyle çok kalabalık büyük şehirlere gitmeyi sevmiyorum pek.

klasiklerden hoşlanırsan roma, ama tarzına bağlı olarak venedik de olabilir.

Roma, Floransa ve Venedik'i gezmiş biri olarak kesinlikle Floransa diyorum.

Floransa

floransa nokta

napoli

Napoli

Floransa.

İtalyada 10'a yakın şehir gezdim bir süre sonra hepsi aynı :D

roma, floransa vs. zaten hiç gidilmediyse gidilmesi lazım. Onları geçiyorum.

Onların haricinde ben Siena diyorum.

Roma, Floransa, Milano, Venedik, Siena, St.Gimignano, Pisa gibi klasik yerler ile birlikte Toscano bölgesinin büyük kesimini gezdim. Kesinlikle Floransa diyorum. Roma bir metropol, sana tarihi yerleri gezdiğini hissettiriyor ancak Floransa'da tarihi yerin bizzat içinde yaşıyorsun.

Italyayi cok gezdim, her seferinde yeni bir yer kesfediyorun ama tek sehirse... floransa derim ben de.

italya'yı dizden topuğa gezdim. roma kesinlikle.

Eğer ilk defa gidiyorsanız Roma.

Yok eğer en iyi şehir neresi diyorsanız o zaman Floransa.

kuzey italya'nin (roma ve yukarisi) %70'ini gezmisimdir is sebebiyle, koy koy ve defalarca hem de. ayrica burada yasiyorum 7 senedir.

bu bilgiler isiginda:

ROMA'dan sasma, sakın. pisman olursun.

Floransa.

siena ve pompeii arasındayım. doyamadım <3

güneyini çok dolaştım salerno, napoli, catania falan. o yüzden bu aralar gitmek istesem bologna taraflarındaki tüm otomobil fabrikalarını gezerim. kuzey sanayisi turu yani. lamborghini, toro rosso, ferrari, dallara, kime dnek gelirsem artık.

floransa

geçtiğimiz hafta roma'daydım. 6 gün kaldım. floransa'ya gidecektik son anda yattı malesef. 6 gün için herkes aaa bir şehir için çok fazla falan dedi. roma'da 6 ay bile dayanırsın. attığın her adım, taşına toprağına her parke taşına değer.

Roma

roma

kişinin mutfaktaki yetenek ve becerilerine göre değişir hohoohahah.

şaka bir yana tam tarihi bilmiyorum ama bazen "gelicem" diyip gelmeyen öğrenciler oluyor, o boşluklarla sırayla müracat edenleri alıyorlar.

benim kaldığım özel yurt fazla para verene de öncelik veriyordu.

benim bu sene kaldığım yurt, 2017-18 için kayıtları daha dönem bitmeden almaya başlamıştı. eylül'ün ilk haftasında çoğu dolmuş olur ama yer yine bulursunuz, belki biraz daha pahalıya gelir. en azından kendi tecrübem bu şekilde, hep sona bırakırım ama buldum şu zamana kadar sorun olmadı.

Var ve söylemem. Nihohoh.

var. yöneticime küfür etmişimm:(

Hiçbir zaman kendimi kaybedecek, ayıkken yapmayacağım şeyleri yapacak kadar sarhoş olmadım. Çok kahkaha attığım, çok eğlendiğim olmuştur ama utanacak bir şey yapmadım. Yapanları da sevmem.

Annemin bana verdiği "Harcama ama yanında dursun" parası ile içerken "Bu kot da eskidi" diye laf olsun diye konuşan ve o gün tanıştığım birine kot almak. O saatte kotçu bulamayınca "Al, bu da senin kot paran" diye parayı cebine sıkıştırmak. Aynı evde uyumuştuk, sabah parayı geri aldım ama o saatte kotçular açık olsa likit parayı kota yatırmıştım. 15 yaşındaydım. Evinde kaldığımız kişi akraba, kotu eskiyen kişi onun 17 yaşında bir arkadaşı idi.

Tüm ev ahalisine ve misafirlere hoşlanılan beyefendiyi anlatmak. Büyük bir olay değil belki ama benim gibi özel hayatını anlatmaktan itina ile kaçınan biri için çok da küçük değildi.

Hayatımda ilk ve son defa topluluk içinde şarkı söyledim :/

Lise hazırlık sınıfı bittiğinde sınıfın yarısı sahile gidip birkaç tane bira içmiştik. ben ve bir arkadaşım baya zom olduk. gece 00:00 otobüsüyle arkadaşın evine gideceğiz. ev de 1 saat mesafede. izmir'liler bilir. karşıyaka - menemen hattı (artık yok).

neyse. otobüse giderken ben yalpalıyorum. arkadaş da beni dürtüp duruyor. "düz yürü lan" diye. güya onda hiçbir şey yok :)
otobüse bindik. daha 10 dakka geçmeden bizimki tır çarpmışa döndü. otobüsün içinde bir güzel kustu. ben 1 metre önümdekileri görüp algılayamıyorum. ama kulağıma sesler geliyor "ıyyy kustu çocuk. arkaya gidelim" falan sesleri...

efendim sonra bizimki kafayı bacaklarının üstüne kadar indirdi. öyle duruyor. ben ise ineceğimiz yeri yakalamaya çalışıyorum. ama dediğim gibi gördüklerimi bile yorumlayamıyorum. biz baya bi gittik. arkadaşı kaldırdım. "nerde ineceğiz lan" dedim. "3 durak sonra" diye cevaplayıp tekrar yattı.

karşıyaka - menemen yolunun menemene yakın taraflarında yerleşim pek yoktu o zamanlar. yolun kenarındaki ışıklı yerin durak olduğunu anlayıp doğru durakta indirmiştim bizi. indik ama eve gidemiyoruz. arkadaş duraktaki koltuğa yatıyor. kaldırıyorum. 10 adım atıp kaldırıma yatıyor. osmanlı mehteran takımı gibi iki ileri bir geri gitmeye çalışıyoruz. sonra jandarma ekip minibüsü geldi. "hayırdır hemşerim kavga mı ettiniz? gelin eve götürelim sizi" falan dediler. binmedik. 5 dakikalık yolu yarım saatte gidip eve vardık. annesiyle babası kapıda karşıladı bizi :)

bizimki hemen tuvalete gitti. öğür öğür kusuyor :) babası da bana sorular soruyor. çok mu içtiniz. ne içtiniz falan. benim kafam acayip "evet, bi eşeklik yaptık." falan diyorum. sonra yatıp uyumaya çalışmıştım. onu da tam yapamadım. yatak dönme dolap gibi. zaten 2 gün kendime gelememiştim. midem falan alt üst oldu :)

edit: bu arada otobüste baya üstüme falan da kustu ama biz yerimizden bile kalkmadık :))

Utanılacak olanı söyleyemem de pişman olduğum; cebimdeki son kuruşa kadar içip sabah 4 te Taksimden Mecidiyeköy e yürümek zorunda kalmıştım.
Bir kere de vermem gereken bir aidat vardı onunla da içmiştim neyse ki yerine koyabilmiştim sonra.

başıma gelen komik olay değil de kendi yaptığım bir komiklik... vodka çarpınca (ilk kez içiyordum, "hmm o kadar da ağır değilmiş" diye yuvarladıkça yuvarladım) youtube'dan sovyetler birliği marşı açıp, sevgilime sarılarak ağlamıştım hüngür hüngür "ben sovyetleri çok özledim" diye. sarhoşken yaptığım en saçma şey buydu sanırım. o halimi hatırladıkça gülüyorum. bildiğin ağladım ya. sovyetleri özlemişim. lan ben 94'lüyüm.

Bahar senliginde gizlice soktugumuz polonya'dan gelen iki sise vodkayi birer sise olarak paylasmistik (._.). Sisenin yarisina dogru ellerimizi carpraz tutarak cim sahada kendi etrafimizda donmeye basladik. Okadar hzilandik okadar hzilandik ki ellerimizi birakmak zorunda kaldik. O sahanin bir ucuna firladi ben diger ucuna. Yabistim yere (._.) Birbirimizi anca konser sonunda bulabildik. Eve gelmisiz. Nasil geldigimiz muamma. Katiyen hatirlamiyoruz. Sabah cuzdanlarimizi kontrol ettik. O gece uyudugumuz yatagi oylece kaldirip tasiyip copun yanina koyduk. Vodka kokusundan uzaklasmak icin bildigin yatagi attik. Bir daha ne vodka icebildim ne de sarhos olabildim.

bisiklet cambazlığı yapmaya çalışırken fazla hızlanıp takla atmak.
kapısı açık unutulmuş bir arabaya denk gelip içmeye aracın içinde devam etmek. içine işediğimiz boş bira şişelerini arabada bırakıp gitmek.
sabaha karşı otel havuzuna donla girmek.

komik değil de bende rezil olaylar daha fazla. biçok kez taksimden otobüse binip, otobüste sızdığım ve kendi evimi geçip gitmişliğim, sonuç olarak kendimi gecenin kör vakti alakasız semtlerde bulmuşluğum oldu. gecenin 2sinde bağcılar'da ya da ikitelli'de otobüste inip taksi bile bulamamanın verdiği sıkıntıyı düşünmek bile istemiyorum.

onun dışında en yakın arkadaşımın düğününde sarhoş olup düğünde oynamıştım ve arkadaşları da beraber oynayalım diye ikna etmeye çalışmıştım. ve düğünde olanların çoğu beni çocukluğumdan beri tanıyan insanlardı.normalde yalnızca evde yalnızken dans eden birine göre benim için fazlasıyla saçma bi durumdu. gittiğim son düğün oldu.
bi pubta içerken sandalyeden geri uçmuştum. kafam öyle güzeldi ki acımadı bile.

bi de her sarhoş olduğum gecenin sabahı whatsapp, facebook ve bilimum sosyal medya mesajlarımı kontrol ediyorum, umarım saçmalamamışımdır ümidiyle. eskiden eski sevgililere mesaj atma olayına çok giriyordum. allahtan onu bıraktım. ama yine de korkuyorum.

bunlar en masum olanları. diğerlerini hatırlamak bile istemiyorum :S

pişmanlık değil, komik de değil,
2 kat merdiven yuvarlanıp hayatta kalmıştım... kafama 10 küsür tane dikiş atıldı o zamanın dikişiyle...

hastanede gözümü açtığımda hala sarhoştum. aslında komikmiş.

Hipoglisemi.
Açken ben ben değilim.

çok fazla terliyorum ve büyük oranda psikolojik maalesef. ismail türüt benim yanımda hiçbi' şey değil. bu yüzden yaz mevsimi kadar nefret ettiğim şey azdır. pek su da içmediğim için mayışıyorum hep. enerjim düşük, leş gibi terliyorum falan. iğrenç.

Aylardır beni ağlatan ses tellerimdeki ödem.

Ne hastalıkmış bitmedi. Sıcak kahve içemiyorum, soğuk bir şey içemiyorum, dondurma yiyemiyorum, geçen 3 gece içki içtim sabahında sesim kısıldı. Doktora gidiyorum yapabileceğim bir şey yok iyi bakacaksın nodul olursa ameliyatla alırım diyor başka bir şey demiyor. Eeeh beeh. Yaz sıcağında soğuk su içme lüksüm bile yok.

Kaygı bozukluğu
Cilt lekeleri
Uykuya dalamama
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite
Alerjiler (dermatit, rinit, farenjit vs) Belli bir şey de yok, neyin ne zaman alerji yapacağını bilemiyorum.
Dişlerimin zayıf olması

Bir de hastalık değil ama sigarayı bırakacak ve hergün düzenli spor yapacak irademin olmamasına sinir oluyorum.

Bayağı çürükmüşüm yalnız

Sese ve ışığa aşırı duyarlılık.

Bende 6-7 ay önce çok şiddetli baş dönmeleri ve mide bulantıları başladı durduk yere. Başta zehirlendim sandım ama geçmedi. 8-10 ayrı doktora gittim hiçbiri de bi bok bulamadı. Hala da geçmedi. Şiddeti azaldı ama hala gün içinde ara ara başım dönmeye başlıyor. Yaşam kalitemi yerle bir etti. İlk 1-2 ay sokağa çıkmaya bile korkar olmuştum ama şimdi biraz alıştım. Hayata dair hevesimi baya kırdı, intiharın eşiğine getirdi öyle bir illet.

Birkaç kıştır olmuyor ama kışları farenjit.
Bir de ben kendi evimde de tuvalete gidemiyorum, yani o ihtiyacım olmuyor. Haftada bir, en fazla iki. Yoksa başkasının evinde ekstra sıkıntılı değilim. Kendi evimde de sıkıntılıyım.
Spor yapınca dayak yemiş gibi yoruluyorum, en az birkaç saat uyumazsam zinhar kendime gelemiyorum. Oysa tam tersi enerjilenmem gerekiyormuş.
Uçak korkusu, sonuçta bu da bir hastalık.
Tansiyonum genel olarak düşük, 4-5 yılda bir bayılayazarım. İki kere de bayıldım. Bazal metabolizmam düşük. Spor yapıp hızlandırınca ve düzenli spora alışınca 1200'lere ancak çıkıyor.
Doğada kendi halime bırakıldığında üşürüm. Şu an değil tabii de, diğer insanlara göre.

Alerjik rinit baya gıcık bence. Sürekli ilaç almayı pek sevmediğim ve antihistaminikler fazla uyku yaptığı için yaz, kış, her daim nezle gibiyim.
Hapşırık krizleri, burun ve geniz akıntısı.. Dayanılmayacak durumlarda ilaç alıyorum sonra tüm gün aptal aptal dolanıyorum ortalıkta. Gözünün, burnunun hatta kulak içinin kaşındığını hayal etsene gerçekten hayat kalitesini baya düşürüyor.

Bursit var bende.
Geçmedi bir türlü. Soluma yatamıyorum artık. Bir ara daha da kötüydü, sadece sırt üstü yatabiliyordum. Uzun yürüyemiyorum, ki uzun yürümeyi çok severim.

Bir an önce geçsin, lütfen...

tansiyon düşüklüğü
sinüzit ama himalaya tuzunun gözünü seveyim hemen açıyor
hepatit b (en tehlikelisi, siroz olmama 2 basamak kaldığını söyleyenler bile var) ilaç kullanıyorum (tamamen vücudumdan silinme ihtimali de varmış, inşAllah)
ilaca bağlı karın ağrısı (karbonatlı su anında rahatlatıyor)
d vitamini eksikliği
bunun dışında burdan istanbul'a kadar yürürüm aşırı enerjiğim. hiperaktive ve dikkat dağınıklığı sanırım.

vücudumun diğer kısımları ortalamadan düşük terler ama ellerim-ayaklarım aşırı terler. kışın da buz gibidirler.
burnumun bir tarafı sürekli tıkalıdır. genel olarak sinirimi bozuyor, sportif aktivitelerde de zorluyor.
10 gün falan zıçamamak normaldir benim için. rekorum 13 gün. arada iki-büklüm yaptıracak kadar ağrı da yapıyor. ama son 1 aydır falan beslenmeyi düzelterek 2 günde 1 ortalama yakaladım.

Birçok ilaca alerjim var. Antibiyotik ve grip ilaçlarını zaten kullanamıyorum. Bazen dayanılmayacak kadar ağrım olunca ağrı kesici içiyorum ama o bile kötü yapabiliyor. Bu yüzden hastalıklarımı da mümkün olduğunca ilaçsız atlatmak zorundayım.

Gidilir.

para da varsa, keşke benim olsa. her türlü giderdim.

@ocanal, yaşam maliyetleri o kadar yüksek görünmüyor. yanılıyor muyum?

big data ne bilmiyom ama okumak ve yaşamak için kaunas'a kesinlikle giderdim halihazırda berlin'de, paris'te, helsinki'de falan rahat rahat yaşıyor değilsem.

@kırmızıgözlüağaçkurbağasıyeşili

o konuda bir bilgim yok, tabii şu an ne yapıyorsun biraz da o önemli, çalışıyor musun? öğrenci misin? gelirin iyi mi?

@ocanal, yeni mezunum, şimdilik çalışmıyorum ama durumum iyi.

@kırmızıgözlüağaçkurbağasıyeşili bence türkiye'de çalışmaya başlamak veya yüksek lisans yapmaktansa hiç düşünme kesinlikle kaçırma derim.

Yeni mezunsun ve durumun iyi. Bence kaçırma

bir zamanlar hesabım var iken nickaltına saçma salak yazanları iletişim vasıtasıyla şikayet ediyordum ve siliniyordu.

Gammazlayın

Beni engelledin mi sen mesaj atılmıyor cevap: Entryde yazar adının yanında üç nokta var ya orada şikayet kısmı var. O eski gammaz işte

lol yaptiklarini yazmis insanlar, ortada kusmalik bir sey yok. milleti taciz ederken dusunseydin onu.

ben aktrollerin nick altina dosuyorum bazen. millete nefret kustuklarini gorunce, yaziyorum. adam, bizden olmayan bilmem ne cocugudur diye yaziyor entrysinde. sokakta duysan boyle adamlari doversin essek sudan gelinceye kadar.

boyle adamlarin yazarligi devam ediyor dusunun. eskiden dilbilgisi hatasi olunca ya da tanim vs olmadiginda uyari gelirdi moderatorlerden, simdi bu sekilde kufur yazarlara bile ses cikartmiyorlar.

simdi sozluk kim kime dum duma..

Fazla takıyorsun. Yaşlar kaç?

Bence sana iki metre 120 kilo pehlivan gibi, basketbolcu falan bir eş, sevgili lazım. Yarma gibi. Boyu boyuna, huyu huyuna diye boşuna dememişler. Bu adam yatakta seni nasıl evirip çevirecek sorması ayıp? Bebek gibi kucağına tüner memeni emer, ana-oğul fetişine evrilirsiniz. :/

Şaka yapmıyorum ciddiyim. Kamasutra'da kadını ve erkeği fiziksel olarak üçe ayırır, şimdi çok net hatırlamıyorum. Sen onlardan en büyüğü oluyorsun, sevgilin ise erkeklerin en ufağından. Uyumsuzluk yani.

"ben de güzel ve şık olarak kendisini gururlandırmak istiyorum."
ya ne güzel. dünyada böyle hisleri olan kadınlar da var demek.

millet bir şey dememiş ama siz yinede onlara pek takılmayın. güzel bir birlikteliğiniz var korumaya çalışın.

Beden olumlama nedir bakın

bence senin yapman gereken tek şey ideal kiloya düşmek. onun dışında hiçbir sorun göremiyorum şahsen. siz birbirinizi sevip beğeniyosanız gerisi boş. çok uzunum, kocamanım falan diye düşünme. sevgilin belli ki tek hamlede kafasını koparabilecek kadınlardan hoşlanıyor jsfjsk senin için önemli olması gereken tek şey onun ne hissettiği ve düşündüğü. insanlar konuşur. takılma. emin ol 1.65 boyunda 57 kilo olsan yine bi kulp takardı takacak olan.

"uzun boylu kadın güzel olmaz", "o ne öyle yaaa erkek gibi" falan diyenlere de takılma. böyle saçmalıklar duyduğumda hemen gidip floor jansen efendimize sarılırım. şu kadına "o ne ya öyle erkek gibi" diyen var yaaa. bence onun gibi ol, laf eden olursa falan da kafasını ezersin direkt.

www.youtube.com

cidden sevsen böyle bir soru sormazsın. korkun şu ki yarın bir gün biri 'sana yakışıyor mu şu oğlan hiç' cümlesini duymak.

Boy bişey değilde uzun boyda bıraz bile kilo izbandut gibi gösteriyor bundan sonrası için beslenmenize dikkat edebilirsiniz boya yapılacak birşey yok zaten.

Aslında hem biraz fazla takılıyor böyle şeyler, hem de aslında azıcık takmak da kötü değil.

Bir arkadaşım vardı, eşi ondan birkaç santim uzundu ama arkadaşım olan kız şişmandı. Bir de erkek ondan iki yaş küçüktü. Bir düğünde beraber fotoğraf çektirmişler. O düğünde 'Eşi değil, ona sahip çıkmaya çalışan ablası gibi görünüyorum!' diye yüreğine inmişti. Ondan sonra bir 15-20 arası bir kilo verdi, bu sefer yüzü çöktü ve hakkaten ablası gibi göründü. Ondan sonra cilt bakımlarında falan toparladılar yüzü, şimdi eşi gibi duruyor gerçekten.

Önemli olan bunu yapmayı seçersen, 'Millet ne der' değil de, kendin için yapmak istersen yapmak. Yani, arkadaşımın eşi o şişmanken aşık olmuştu zaten ve kiloluyken de güzel, çok talibi olan bir kızdı. Adam tarafından 'Ne biçim görünüyorsun'un en ufak imasını geçtim, herhangi bir memnuniyetsizliği de yoktu. Tam tersine zayıflayınca 'Yaaa, ele gelmiyorsun eskisi gibi' diye şikayeti olmuş.

Vücut olumlamayı da seçebilirsin. Şu geçen ay bayağı ünlü olmuştu mesela.
www.usatoday.com
Senin 180 boya 80 kilo, aşırı bir kilon olduğunu sanmıyorum, en fazla irisindir biraz. Aşırı kilolulukta vücut olumlamak 'Her kıvrımımla gurur duyuyorum' demek anoreksia ya da blumiayı moda haline getirmek kadar tehlikeli bence. Biraz buna evriliyoruz dünya olarak; 15-20 yıl öncesi anoreksiklerin dönemiydi, şimdi de fazla kiloluların mutlu ve moda olduğu döneme giriyoruz. Eğer çok büyük bir fazlalığın yoksa ve balık etli isen, vücut olumlama iyidir bence.

Gerçi biraz yapına bağlı aynı boy ve aynı kilo farklı insanlarda çok farklı durabiliyor.
s-media-cache-ak0.pinimg.com
Aynı insanda bile farklı duruyor.
scontent.cdninstagram.com
Yani, 80 kilo ile sıkı bir taş da olabilirsin, cımbıl cımbıl sallanıyor da olabilirsin, bilemeyiz. Boy artınca boy ile kilo eşitliği daha iyi kaldırılıyor ama de ki cımbıl cımbılsın. Bu düğüne kadar o kadar hızlı kilo veremesen bile, azıcık zayıflasan sonrasını kurtarırsın. Düğüne de korse morse sıkıştırırsın en kötü.

Boy için hiçbir şeye gerek yok, alt tarafı 5 cm fark var ve o da fark bile sayılmaz. Dert edilecek bir tarafı yok.

Up for love filmini izleyebilirsin

Bunu takıntı yapacaksan direk ayrıl bence adama yazık etme. Benim bi kız arkadaşım var boyu 175 falandı sevgilisi de 2-3cm kısaydı, kızın fizik de çok iyiydi topuklu giyince adama fark atıyordu ama gayet de yakışıyorlardı. Onca yıllık arkadaşım hiç boy muhabbeti yapmadık, yapmadı. Şimdi de evliler ve çocukları oldu yeni.

Fazla takıyorsun. Kendin için zayıflamayı düşünebilirsin, ama sırf daha uyumlu olalım diye zayıflanmaz. Boy konusunda da aranızda o kadar çok fark yok, ki olsa bile kime ne ? sen onu, o seni seviyorsa bu tarz şeylerin hiç bir önemi yok. Düğün için de uzun elbise filan giyme, düz bir ayakkabı, diz hizasında klasik bir ayakkabı seni kurtarır. Giyim, kuşam, fiziksel görüntü dışında senin genel tavrın, güler yüzün çok daha önemli.

arkadaş kusura bakma da 180 boya 80 kilo "yemek yemeyi seviyorum" ile açıklanamaz. yemek yemeyi değil, çöp yemeyi seviyorsun demek ki.

en kısa zamanda 55 kiloya düşmen gerek. kaç yaşındasın bilmiyorum ama kendine bunu yapma.

yine yemeğini ye. ama et ağırlıklı beslen.
ekmek, pirinç, makarna ve tatlıyı bırak. hızla kilo vermeye başlarsın zaten.

eğer bir de spora yaızlabilirsen inanıyorum ki 2018 yılına 60 kilo civarında girersin.

o zaman daha güzel olur; düğünde gördüğümüz kocaman kız bu muydu demek bizim oğlanı çok seviyor, derler 1 sene sonra seni 55 kilo gördüklerinde.

inanaıyorum yapabilirsin.

Hay maşallah tosuncuk
Saka bir yana zayiflarsan o fark kapanir biraz da guzel bir kizsan erkek arkadasina bakip oha herife bak bu boyla sutun gibi hatunu kapmis derler. Haydi zayifla aslan parcam yapabilirsin!!!

5 santimlik boy farkı sorun değil ama boyunuza göre kilonuz fazla. daha önce yazıldığı gibi insanlar aynı boy ve kiloda farklı görünebilirler ama yine de 80 kilo sağlığınız için tehlikeli.

ben sizinle aynı boydayım ve 65 kiloyum, ideal kilom 60-61 civarı. ha sizin vücut yapınızda ideal kilonuz 65 olabilir mesela. ama her şekilde 80 çok. 55 diyen arkadaşa bakmayın 1.80 boya o kilo çok sağlıksız olur. yani çok abartılı hedefler koymayın ama kendi sağlığınız için spor ve düzgün beslenme şart görünüyor.

bu arada 1.80 'aşırı' uzun falan değil, belki türkiye standartlarında. çok sıkılırsanız bir hollanda turu yapıp 'ortalama' olmanın keyfini çıkarabilirsiniz:) utanılacak hiçbir şey de yok bu arada, o düşünceleri atın kafanızdan.

ben 1.70'im, 70 kiloyken 38 beden, normal bir insan oluyorum.
yani 1.80 boya 55 kilo olmak gibi saçmalıklara takılma sakın.
iri ya da balık etli falansındır.

ama yirmisantim +1
kesinlikle katılıyorum.
bu konular önemli.

Blatta +1
55 ol diyen biraz şaşırmış sanırım, sorry. 1.71 boyla 50 kilo iken 34 bedendim, iskeletor gibi geziyordum da millet halime üzülüyordu.

Şekile takılma, kim ne derse desin. Daha sağlıklı ve çevik olmak istersen biraz kilo verebilirsin, evet. Bunun nasılını, ne kadarını bizden değil, diyetisyenden dinlersen daha doğru olacaktır.

1.80 boya 55 kilo olmaz kafayı mı yediniz?
1.70 boya 70 kilo 38 bedenim diyen de kusura bakmasın yalan söylüyor.

tipini görmedik belki hiç taktığın kadar iri görünmüyorsundur bile ama tahminen bi 10 kilo versen yeter arkadaşım. kafana takma

dışarıdan nasıl göründüğünüzü umursuyorsun. dışarıya bağımlısın.

@Pepee:

yalan derken?

son derece iri yapılıyım ve kendimi açıklamayacağım, zira konu ben değilim.
zaten şu anda o kiloda da değilim, olanı söylüyorum.

"yalan" sözü rahatsız edici, lütfen başka bir ifade biçimi kullanın.

gcube.milliyet.com.tr

www.trendus.com

ben aslında demet şener'le boydan fotosunu aramıştım bulamadım.
sildirdiler mi acaba?

@blatta, boşver bacım. Gün itibariyle 1.71 boya 69 kiloyum. Daha dün 38 beden pantolon aldım. İsteyene caps atayım (benim değil, pantolonun). Herkes tornadan çıkmış gibi atıp tutuyorlar bilmeden..

@pepee hayatında hiç yağ/kas oranı gibi şeyler duydun mu acaba?

ne kadar kolay öyle yalancı diye yaftalamak yahu kendi vücuduma mı inanayım sana mı? ben de 160 boya 55 kilo ve gayet 36 bedenim. onu napıcaz?

elikası+1
adam icin problem degil ki seninle birlikte, senden utanmadan seni arkadaslariyla tanistirabiliyor hatta dügüne davet edip ailesinin karsisina cikarabiliyor. sen niye problem ediyorsun?
hic de takilcak, dert edilcek bir sorun degil.

Böyle durumlarda hep Nasrettin hoca ile çocuğunun eşeğe binme fıkrası geliyor. Herkesi mutlu etmeniz o-la-nak-sız. Sevdiceğiniz sizi beğeniyorsa, sağlık yönünden sıkıntınız yoksa gerisi boş...


.

Söyle herife kas yapsın biraz.

erkek arkadaşın bunun için bu kadar kafa yorduğunu, buralara yazdığını bilse sorun ediyorsa bile etmezdi bundan sonra :) hiç kafana takma, samimiyet herşeyi çözer

Her zaman icin tabi ki; alf. Özledim hinzir pici.

sitcom değil ama komedi dizisi yine de: rick and morty

Seinfeld favorim. çok güldürdüğünden değil ama benim mizah anlayışıma uyuyor.

Monty python skeçleri, black adder falan diğer sevdiklerim.

Friends

Sitcom değil fakat Come Fly With Me geldi ilk olarak aklıma.

2 broke girls

black books ile the it crowd arasında gidip geliyorum ama sanırım black books diyeceğim. yalnız gariptir ki bu dizide benim en çok güldüğüm karakter pek de süre almayan, simon pegg'in canlandırdığı eleman. şu goliath books'un sahibi. "simon pegg is not satisfied with your work" diye 10 dakikalık bir videosu var youtube'da. dizinin komedi kısmının %50'sini sadece o videoya veririm. şunu her hatırladığımda ilk günkü gibi gülüyorum,

"Selling books is a game. It has rules. You need to learn those rules, yeah, and you need to get serious about them, because it's not a game."

(bkz: how i met your mother)

it's always sunny in philadelphia tabii ki

Friends

bir Friends de benden

new girl'e bayılıyorum. bu ara yeniden izlemeye başladım günümü güzelleştiriyor.

My name is Earl.

The Big Bang Theory

big bang'a +1 benden :)

2 sezon kadar gerideyim ama 2 Broke Girls favorim.

sitcom değil fakat the office. aşk gibi bir şey besliyorum officee karşı. gözüm yaşarıyor izlerken <3<3<3<3

seinfeld. bitirdiğim gün ağlayacaktım. bittikten sonraki ilk ay nereye baksam cosmo(!) kramer'ı görüyordum.

it crowd +1

Friends
Big bang theory

sitcom olarak ben de seinfeld'i baya seviyorum. genel mizah kalitesi olarak chris morris'in jam skeçleri aşmış. nasıl tv'de yayınlanmış zamanında hayret ediyorum, daha da olmaz herhalde öyle bir şey zaten.

it's always sunny in philadelphia

kesinlikle two and a half men

ben olmuyorum.

Evet, teşekkür ederim! En 'özgürleştirici' hali bile çok mıy mıy geliyor bana. Taraf olarak onun tarafını tutmakla beraber, kadının kendisi içimi bayıyor. Sürekli bir Küçük Emrah bakışları. Bu aralar şahsen ben de kendi adıma mıyırdasam da, Cersei gibi cevval ve en azından mıyırdamadan konuşabilen, aksiyon alabilen kişileri seviyorum.

nefret ediyorum. dizi başladığından beri "ejderhaların annesiyim moruk ayükün mü" diye ortalıkta geziyor. daha bi numara yaptığını da göremedik. umarım göremeyiz de. ölsün. mal karı. aychovsky'nin bile hakkında olumsuz konuştuğu birinden hayır gelmez zaten.

tam kezo ya. kesin önce lafa bakıyodur laf mı diye. "kadın dediğin istanbul gibi olmalı; tüftüfleyeni çok, fatihi tek" falan yazıyodur facebook'ta. sinirden kendimi skicem.

edit: "kadın dediğin fatih gibi olmalı" ne ya istanbul olacak o jsfksls

Hastasiyim.

Buyuk kezo oldugunu kabul ediyorum ama gercek hayatimda da nerede rahatsiz,ayarsiz var onu bulurum.

Dovaogēdys! Āeksia ossēnātās, menti ossēnātās, qilōni pilos lue vale tolvie ossēnātās, yn riñe dōre ōdrikātās. Urnet luo buzdaro tolvio belma pryjātās!

Ejdolar verin atesi,yansin ortalik:)

evet cok yapay, aptal bir karakter, oyunculugu da bok gibi.

Gıcık oluyorum. Neyse ki Bron reis mızrağı bunun dragonun böğrüne saplıyor da havasını alıyor.

Guclu ve iyi kadin karakterlere henuz hazir degiliz. Cok kisi ayni duyguyu hissediyor ama ayni karakteri bir erkek oynasaydi ayni sekilde dusunmeyecektiniz.

Kadının rol yapamadığını sanmıyorum bence yapımcıların istediği şeyi yapıyor. O da doğaçlama olarak atmıyor aralara "bakın ben xim yyim" diye.

Bence de çok güzel olabilecek bir karakteri bok etmişler.

bi kişi de niye dışarı çıkmıyon diye sormamış yav. 86 gün evden çıkmamak bu kadar normal bi şey mi ki. niye çıkmıyosun? bence çık. bi gün çıkıp 1-2 haftalık alışveriş yapabilirsin. 6 gün çıksan yeter bence, 80 gün yine iyi. televizyonu boşver zaten bilgisayardan izleyeceğini yine izlersin.

Ben 300 lira sigaraya verecegime, 300 liraya 10 kez disari cikarim. Zaten calisan insan ayda 10 kere disari cikamiyor. Yani cok sanslisin, uzulemiyorum senin icin.

Neden cikmiyorsun ameliyat falan mi oldun

Sigarayı bırakmak için süper fırsat olmasının dışında, her gideceğim yer oara mı ki? Yürüyüş yapılır, parklarda nefes alınır, bir ağacın altında yatılıp bir şeyler okunur, güzel bir yerde güneş batışı izlenir. En son öyle parasız olduğumda bir parka gidip jonglörlük nasıl yapılır, onu öğrenmeye çalıştım. Öğrenemedim ama o sırada güzel insanlarla tanıştım.

Muhtemelen küfrediyorsundur ama geçici süreli olması ve hastalanmamak kaydıyla böyle zamanlar iyidir. İnsan nasıl başarılı olduğunu sonradan hatırlayıp mutlu oluyor.
eksisozluk.com

ben 7 ay çıkmadım. nedenine göre değişir nasıl geçeceği.

ek: bu arada parasızlıkla evden çıkmama arasında bağlantı mı var? ben "evden çıkmayacağım, ayrıca param da yok" gibi aldım duyuruyu. çünkü ikisi arasında bağlantı kuramıyorum. zira hayatımın en parasız dönemini yaşıyorum ve bu aynı zamanda evde en az vakit geçirdiğim dönem olabilir.

Tütün sigaradan daha ucuza gelebilir. Dışarı çıkmak demek illa dışarıda yemek içmek değil, eve kapanmayın bu süreçte.

alışverişi toplu yaparsın aldığın şeyleri çürümeden tüketirsin tasarruf olur.
çevrende illa ki güzel park çimenlik tarzı yerler vardır oralara gidebilirsin. büyük bi bardak ayarlarsın kendine kahveni evde yap git.
spora başla dışarıda yürüyüş ve koşu evde ise evde yapılan programlar var you tubede görürsün.

kitap film vb zaten düşünürsün. sıfırdan güzel bir diziye başlanabilir. prison break ve fi dizisi tavsiyem.

sosyal medyadan hoşlanıyorsan profil falan kasarsın. uygulamalarda var karşı cinsten birilerini düşürürsün. sen cıkmazsın onlar sana gelir :))

çadır vb ekipmanın var ise veya birilerden ödünç alırsan yakınlara kampa gidebilirsin . mesela 10 gün ev 1 hafta kamp gibi. kampta çok gider olmaz zaten. ev gibi toplu alışveriş yapıcan onları yiyeceksin.

sonrasında ödemek kolay olur dersen , 3-5 bankadan hesap aç nakit avansına gir kartın. 500-1000 para ayarla oradan onlarlar arada nefes al vb.

fırsat bu fırsat, sigarayı bırak.

Ben de evden cikamayacagim +param da yok zaten evi eglenceli hale getirmeye diye anladim

Diziye basla
Arkadaslarina soyle senin evde bulusun sana yemek getirsinler. Param yok bana yemek getirin de.
Eger arkadasin yoksa bulundugun yerde, internetten biyerlere gir tanismak icin
Hobi edin youtubedan video izle
Sigara icin birakamasan da yariya indir masrafin da yariya inmis olur

hayatımda her şey yolunda, istemediğim kadar kazanıyorum, hobilerime yeterince vakit ayırıyorum, boş vaktim çok, kendime bir şeyler katabildiğimi hissediyorum, aileden yana da problem yok, borcum yok.Fakat 9 aylık 'en' ciddi ilişkim bitti. kendi fevriliğim ve asabiliğim yüzünden. şimdilerde hiçbir karşı cinsle onunla anlaştığım gibi anlaşamıyorum, onunla güldüğüm kadar gülemiyorum, onunla uyduğum kadar uyamıyorum. hep böyle sürecekmiş gibi geliyor üstelik. 1 aydır bu hisler gram azalmaz mı arkadaş?

Şu an sifonumun bozuk olması denedim tamir edemedim çok mutsuzum. Yalnız yaşananın tek kötü yanı evde çıkan bütün aksaklıkları halletmek zorunda kalmak.

param yok
pulum yok

yakın zamanda kayıt sildirme, yeni kayıt yapma, başka şehre taşınma vb. gibi işleri halletmem lazım. geriliyorum. param yok aq. zaten hayatımda kayda değer tek problem neredeyse her zaman sadece bu olmuştur. parayla saaadet olmaz diyorlar da ben param olsa gayet rahat olurdum açıkçası çok da bi şeye sıkılmazdı canım yani. param olsa mesela bunları dert etmem. ver parasını bas git, gittiğin yerde 3-4 gün otelde kal, o süreçte güzel bir ev bak mesela rahat rahat yerleş. ne dert var ne tasa bak her şey çözüldü para olunca.

onun dışında sevgilimi çok özlüyorum. şu ara işi yüzünden çok meşgul. anlıyorum, anlayışlı davranmaya çalışıyorum. zaten canı sıkkın, bi de ben üstüne gitmeyeyim diyorum ama ben de o olmayınca çok üzülüyorum, rahatsız hissediyorum.

tam şu an ise derdim internetin çok yavaş olması. böyle şerefsizlik, haysiyetsizlik olmaz. ayın daha üçü, ne kota aşıldı ne bi şey oldu, bağlantı hızı 1.28mbps. tek bir kuruş hakkım varsa burunlarından gelsin. iki doto maçı izleyip yatışalım dedik o da yok allah belasını versin şeytan diyo kalk sktir askere git dönünce de kafana falan sık ne bileyim

para

hiçbir şeyin istediğim gibi gitmemesi.
çemberi daha da daraltırsak mezun olduğum seneden (geçen yıldan) beri işsiz olmam, iş bulamamam. arkadaşlarım sürekli yükselirken ben yerimde de saymıyorum, geriye gidiyorum. en büyük derdim aptal oluşum diyebilirim en doğru cevap olarak.

Derdi olmayanlar yazabiliyor mu?

yüz felci oldum. 1 aydır bununla uğraşıyorum. kortizondan dolayı tüm yemek alışkanlığım değişti. kalıcı hasar olacak diye çok korkuyorum.

şeyim. olmadık yerde kalkıyor.

Önümüzdeki 5 hafta sonunun 4'ünde nöbet tutmak zorunda kalmak. 2 gündür düşündükçe kendimi imha etmek istiyorum. Genelleyecek olursam da birçok açıdan iş hayatı en büyük derdim bir süredir.

Şuan takıldığım bir çocuğa yazmamak için kendimi zor tutuyorum. Tuttukça aklıma takılıyor. Çok sinir bozucu.

Her gün 06.30'da uyanıp staja gitmek. Üç kez kaldığım dersin finalinden 75 alıp dersi geçtiğim için geçen haftaya kadar mutluydum ama şu an kendimi yıllarını plazalarda geçirmiş beyaz yakalı gibi hissediyorum.

oturduğumuz bina yıkılıyor. kiralar anasının gözü olmuş. eski kiracıyız diye neredeyse yarı yarıya oturuyorduk. bu durum bütün dengemi bozdu. 2 hafta sürem var. ne yapacağım hala bilmiyorum. evdekiler de bir karar için beni bekliyor. pof.

Çok şükür sağlığım yerinde, büyük bir derdim yok ama "en büyük derdiniz nedir" demişsin, benimki para. Param yok.

yaşadığım inanılmaz bütün olumsuzluklara rağmen aşk acısı bu nedir ya geçmedi piç

Tus sınavı

Rahmetli babamı özlüyorum. İnsanlar fake geliyor.

Yalnızım
İş bulamıyorum
Arayanim soranım yok
Yıllar sonra ailemin yanına taşınmak zorunda kaldım
İnsanlar samimiyetsiz geliyor
Kurduğum hayallerimin çok ötesindeyim
Acı çekiyorum
Birde doğal olarak param yok
Yakışıklıligin para etmediğini anlıyorum artık değer görmek gerçekten sevilmek duygusunu tatmak istiyorum
Mutsuzum

Ütülenmeyi bekleyen gömleklerim. Kaç akşamdır eve geç geliyorum, fırsat bulamadım. Yarın son temiz ütülü gömleğimi giyeceğim, akşama halletmem lazım :(

İşsizim iş bulamıyorum ve uzun bir süre daha bulamayacak olduğum gerçeği göğsüme öküz oturtuyor.
Yıllardır herkese ve her şeye rağmen arkasında durdugum kardesim, bilmem demek ki beni kardeşi olarak görmüyormus.
Kardeşim ve annesi yüzünden gelecek planlarimi üzerine yaptığım şehirden gidiyor daha doğrusu kaçıyorum. Kısaca bı kez daha o kadın kazandı ve ben kaybettim biliyorum.

genel olarak en büyük derdim kendim olmam ama onun dışında bugünlerde aşırı efor sarf edip fiziksel olarak tükenmekle az efor sarf ediyor olmak arasında kalmaya çalışmak diyebilirim.

Hala uyumamış olmak, başka derdim yok.

D r

starbak. baristalık iyi meslek, ilerde farklı bir mekanda da değerlendirilebilirsin.

Ben sturbucks cuyum

starbucks. baristalık ayrı bir kültür. buradan başlarsın işte negzel

Dr. Starbuck amerikan dr Türk.

amelelik dediğine göre kariyer olarak baristalıktan devam etmek gibi gibi bi hedefin yok. ben de d&r diyorum o zaman.

Dinlenmene en çok hangisi müsaade ediyorsa o olsun ya da en çok hangisinde dinlenme fırsatı bulabileceksen o olsun. Kendini ne kadar az paralarsan iyidir.

Kesinlikle Starbucks. Barista olmak apayrı bir şey. Belki mutfağı sevdiğim için öyle diyorum. Nasıl yapıldığını öğrenip kendi evimde de uygulardım arkadaşlara fln. Starbuksta çalışan arkadaşlarım vardı. Hepside farklı firmalara geçti daha sonra. Bence baristalık daha güzel.

starbucks a gelenlerin egolarını tatmin etmekle kendini çürüteceğine d&r tabii ki.

starbucks,kahve kültürün olur.bir şeyi iyi biliyor olursun.d&r sıradan tezgahtarlık.

o zman dr'ye çevap veriyorum arkadaşlar, ikisiyle de gittim görüşmeye ikisi de olunça böyle arada kalmıştım. herkese teşekkür :D

dr. arada bir iki sayfa karıştırırsın daha ne.

starbucks'ta calisacaksaniz soyle bir ikilem var, ordaki baristalar icin. avm starbuckslari yogun olur, ama genelde tuvalet olmaz bu starbuckslarda, tuvalet temizlemek zorunda olmazsiniz.

caddelerde bulunan starbuckslar yogun olur, ama avmler kadar yogun olmaz, cogunda tuvalet vardir ve tuvalet temizlersiniz.

ben tuvalet temizlemem gibi bir dusunceye sahipseniz bunu goz onunde bulundurun.

D r tabii ki. ne baristalığı allasen ya, starbucksta barista mı olunur.

günde 300 tane şımarık tipin gevrek gevrek konuşmasını (arada istisnalar var tabi) çekmek istemiyorsan d r kesinlikle.

ahahaha ellaaam kapitalizm nelere kadir yaaa, barista olursun kanki starbaks iyidir diyor adamlar sfjsfksl. kahvehanedeki çaycılara da çayista, çay operatörü, bölge dağıtım sorumlusu falan diyelim oldu olacak aq. nasıl da bayılıyonuz hayatta kalma mücadelenizi çok güzel bi şeymiş gibi parlatıp satmaya ya. biri de demiş d&r türk o yüzden d&r ahahaha sorsan kullandığı 100 üründen 99'u türk değildir halbuki, türk olunca ne oluyosa. neyse.

ben olsam d&r'ı tercih ederim. ortam daha sakin ve nezih olur gibime geliyo. kişisel olarak da kahve satmaktan daha ilginç benim için kitabın, oyunun, dvd'nin olduğu yerde bulunmak. daha az sıkılırdım diye düşünüyorum.

İyice soğudum starbuckstan :)

Benim 1 numaram Schindler's List.

kesinlikle schindler'in listesi.

benim en sevdiğim das boot. fazla gerçekçi ve güzeldi. SCHNELLEEEEER!!1!1! SCHNELLEEEEER!!1!1

Book Thief belki. Ben hiç sevmem gerçi.

Enemy at the Gates

schindler's list demeye gelmistim +1 diyim bari.

bi de the pianist var ve la vita è bella'yi da unutmamali

direk savaş görmek istiyosan önerimi dikkate alma ama 2. dünya savaşı'yla ilgili beni en etkileyen filmlerin başına judgment at nuremberg'i koyarım

Mini seri unsere mutter under vater

Das boot

Belki kimilerine sıkıcı gelebilir ama bence de kesinlikle Das Boot.

das boot +1

harika bir film. çok gerçekçi.

dunkirk

vay be doto, eskiden uyumazdım da izlerdim icefrog oyunu lol'e çevirene kadar.

bu sene yetişmem zor ama gelecek aylarda major olur the international olur ben gelirim. buz hokeyi, futbol derken unuttuk şanlı dota'yı :( ben ti 4'ü istanbul'da barda izlemiştim, süper etkinlik yapmıştı adamlar sağolsunlar. gerçi en berbat, en keyifsiz ti finaliydi. hem şanlı vici newbee'ye kaybetmişti hem de her oyun 15-20 dakika falan sürmüştü, iğrençti.

eksisozluk.com

bu olabilir mi?

yok, bu değil.

sanırım bu, entry'nin orijinali silinmiş ama bu yazar oradan direkt kopyalamış anladığım kadarıyla,

eksisozluk.com

çorlu'yu özledim okuyunca jsfsfjsk

Aynen, Con Vaynen :)
Teşekkürler.

Uygun bir dille açıkla. Yalana hiç gerek yok. Gönlünü alırsın bir şekilde. Ama cidden eşin haklı.

Cinsiyet?

Siz erkekseniz ve arkadasiniz da kadinsa böyle demesi normal.

evleneceğin kişi haklı.

@chitosan kadınım, arkadaşım da kadın.

adam haklı. sıfır eşya geliyor adamdan önce başka biri oturacak.

ben seni erkek sandım. Afedersin ama biraz klasik, kaba bir erkek düşüncesizliği olmuş. şaşırdım. O birlikte daha hiç oturmadığınız evinize erkek arkadaşını getirip 2 ay kalsa hoşlanır mıydın ? çok sorun edilecek bir şey olmayabilir ama ondan müsaade istemeliydin arkadaşını çağırmadan önce. Bence arkadaşın da düşünebilirdi. Eviniz daha yeni sen bi eşinle otur önce tadını çıkar, gerek yok derdim ben olsam.

bencilce bir karar olmuş sormadan teklif etmeniz. adam haklı.

bencede düşüncesizce davranmıssın keske once esıne sorsaydın. bi empati yap anlarsın.

bence boşanmak üzere olan arkadaşın yalnız yaşayan ya da boşanmış başka bir arkadaşının yanına gitmeli .
sen henüz yeni evleneceksin , onun yerinde ben olsam gelmek istemezdim . sana evlilikle ilgili sıkıntılarını anlatıp duracak kafanı karıştıracak . hoş olmaz .
bir bahane bul ona söyle gelmesin .

eşe sormamak ayıp ve düşüncesizce olmuş ama ucunda ölüm yok, yeni eşya diye üzerine çıkıp tepinecek de değil sonuçta. sırf sormadığın için trip yapıyor olabilir, gönlünü al güzel bi şekilde, büyüyecek bir şey değil normal şartlarda. arkadaşın yakın mı sana, belki arkadaşı değil de elalemi getiriyor diye düşünüyor da olabilir bi yandan.

Arkadaşı kıracaksın, mecbur.

bence eşin haklı ve gayet haklı. sonuna kadar haklı,

bu yüzden eşini değil, arkadaşına uygun bir dille açıklayıp kabul edemeyeceğini bildir, sonuçta artık bir aile kuruyorsun. o evin öncelikleri sen ve eşin. arkadaşın dış kapının mandalı kusura bakmasın.

arkadaşının hiç ailesi, akrabası kardeşi filan yok mu? umarım özel durumları sizi de etkilemez.

Yeni eşyayı ilk ben kullanmalıyım muhabbeti olduğu için ben de eşini kadın tarafı zannettim. Erkek çıkınca şaşırdım.

Bence sen haklısın. Tamam eşine de sorsan iyi olurdu ama eski ev arkadaşım diyorsun. O insanla birlikte yaşamışsın, mobilyalara sıçacak işeyecek hali yok ya? Zor durumda kalan bir arkadaşına yardım etmek istemişsin sonuçta. Onun yerinde sen olsan ve arkadaşın "eşyalar daha yeni" diye seni kabul etmese ne hissederdin.
Eşinin yeni gelin muhabbeti yapmasını saçma buldum. Eşyalara gereğinden fazla değer veriyoruz.

Bence sıkıntı olmamalı böyle şeyler. Nolur, 2 ay kullanılmış koltuğa otursa götü mü incinir...

Nişanlınıza "kız zor durumda. söz verdim ayıp olur" diye biraz bastırın. İlle de istemem derse, arkadaşınıza "Nişanlım karşı çıktı, kusura bakma" diye hemen haber verin ki zaman varken başka bir yer ayarlasın.


.

ben sıkıntı etmezdim. açıkçası hatta bi erkeğin bunu dert etmesi biraz tuhaf geldi. bende evlilik arifesindeyim erkek arkadaşıma git evde arkadaşlarınla takıl diyorum. haklı haksız bilemem. ama uzun süreli kalacak bi kadın arkadaşınıza ben evdeyken çağır demesi daha tuhaf geldi.

bence arkadaşa güzel bi dille anlatıp sende kalamayacağını söylemelisin. gerçekten yakın bi arkadaşsa bunu anlayabilir diye düşünüyorum.

Eger ikiniz birden kadinsaniz evde kalmasinda bir problem olmamasi lazim. arkadasiniza yardim etmek istemeniz normal.

Ben de erkeğim ve evime eşyalarıma çok düşkünümdür. asla ben daha oturmadan birinin gelip evimde oturmasını istemezdim. eşiniz haklı

henüz partnerinizle birlikte yaşama ve bir olma fikrine adapte olamamışsınız. bu fikre adapte olmalısınız; zira artık tek başınıza yaşamıyorsunuz. eve dair her şeyi, kendinize dair de pek çok şeyi onunla paylaşmalısınız. orası onun da evi ve bunu bilmeye hakkı var.

@fragile lady galiba haklısın, yıllardır yalnız yaşıyorum :(

@blue serenity arkadaşım karşıda oturuyor, sık sık görüşemiyoruz, genelde yazışarak iletişim kuruyoruz. mecburen yazarak anlattım :/

öncelikle "evim" değil "evimiz". "evime taşındım" değil "evimize taşındım". bence bu çok şeyi açıklıyor zaten.

@halanne gerçekten sen yazdıktan sonra farkettim :/ haklısın.

peggy + 1

Sizin yerinizde değil de, eşinizin yerinde olduğunu düşündüm. Eşya aldığım evime nişanlımın bir arkadaşı gelecek ve kalacak diye. Evimizin eşyası neden zor durumdaki arkadaşlarımızdan önemli olsun ki? Hani, evi hallaç pamuğuna çevirecekse, orayı burayı lekeleyecekse, kötü bakacaksa ayrı konu, evi leş gibi kulkanan biriyse ben de bir garip olurum ama bınların dışında zor durumda kalan bir dostun, evliliği bitmek üzere olan arkadaşın köpeği olsun eşyalar. Birine kucak açmayacaksa, birini mutlu etmeyecekse ben o eşyayı n'eyleyim.

Diyelim ki siz ayrıldınız bir gün, arkadaşa sığındınız. O da "Eşyalar yeni, olmaz" dedi. Anlayışla karşılamasına kariılardım, kimseye evinde rahatsızlık vermek istemem ama bir yandan çok da kırılırdım.

Burada eşinizin yerinde olsam benim için sorun olan şey bana haber verilmeden karar verilmesi olurdu, ona bozulabilirdim belki ama sonuçta hayır diyeceğim bir şey değil.

Aynı eve geçeceksiniz de, o evin "evimiz" olması ve o algının yerleşmesi aynı evde olanlarda bile zaman alıyor. Daha taşınmadan "evimiz", "yuvamız" olmaması normal.

peggy & aychovsky +1

eşya nedir ki? hangi taraftan düşünürsem düşüneyim anlamsız geliyor. arkadaşın kulu köpeği olsun o eşyalar. hem zaten arkadaşına arka çıkamayacak bir kişinin de benim eşim olabileceğini sanmıyorum.

Zaten bu evlilik/düğün ile ilgili bir sürü olaya ifrit oluyorum. insanlar anlamsız eşyalar alıyor, garip tavırlar takınıyorlar.

Ev yeni olsun, kadın yeni olsun, eşya yeni olsun. hepsinin yenisini yine bulurlar da, arkadaşın yenisi biraz zor bulunur. Eşiniz ile birlikte yeni bir hayat kurmayın, hayatınızı paylaşmayı ama kendi hayatınızı ve kişiliğinizi korumayı öğrenin.

Arkadaşının başka alternatifi yoksa ayıp olmuş.

Herkesin bu olaya yaklaşımı farklı olacaktır yukarıda görüldüğü üzere, önemli olan ise o evi paylaşacağın insanın ne düşündüğü. Ortada ortak mallar varken tek başına karar vermek doğru olmaz, dolayısıyla ona sormadan davet etmekle yanlış yapmışsın belli ki.

Ayrıca yukarıda birinin de dediği gibi evlilik öncesi, en iyi ihtimalle keyifsiz, muhtemelen de depresyondaki birinin sana iyi geleceğini düşünmüyorum. Eski üniversite arkadaşından daha yakın bi aile ferdi falan vardır muhakkak bu süreçte ona destek olacak. Seni seçmesi zamanlama olarak doğru değil, o da hatalı.

evleneceğin kişi tamamen haksız. bu kadar mülkiyetçi olup halden anlamamak bana çok saçma geliyor eşya lan bu.

Müstakbel eşin haklı. Doğru yaptın bence.

bence esin kesinlikle hakli, kararini dogru vermissin sonuc itibariyle

yahu yakın arkadaşsa eşya daha mı önemli? varsın eşya olmasın. kadın kafa dağıtmaya geliyor. boş bulunmuşsun eşine danışmadan davet etmişsin ama büyük bir sorun değil bu da. kalması bence kötü bir şey değil.

müstakbel eşin haklı.

ayrıca olayın eşyaları başka birinin kullanması/kullanmaması olduğunu sanmıyorum. sıfır ev, sıfır eşyalar ve sen onunla birlikte orada sıfırdan yaşam kuracaksın. oysa sen eşinin o evde bazı şeyleri ilk senle yaşama hakkını elinden alıyorsun.

editini şimdi gördüm. hayırlı olsun.

fikrimce arkadasiniza zor anında yardımcı olmalısınız.

Bence de adam haklı. Basit gibi gözükse de Yeni evlenecek ve Yeni kurulan bir evin masumiyeti vardır. Böyle deyince pıtırcık tepkisi oluyor gibi gözükse de aslında değil psikolojik altyapısı var. Ayrıca arkadaşınız boşanma gibi bi durum yaşıyormuş yani yukarıda da çok güzel ifade etmişler biraz düşüncesizlik etmiş. Eşiniz haklı

cevabları okumadım, söyleyen olduysa bilmiyorum ama bence bu hikayede senin hatan eşine danışmadan iş yapmak. ben olsam evimizin mobilyalarını başkasının kullanmasından değil, bundan çok rahatsız olurdum. kimisi "mobilya arkadaşımdan kıymetli mi" der, kimisi "her gün mü ev döşüyoruz, ilk biz oturalım" der vs. bence bunun doğrusu yanlışı yoktur ama eşine sorup etmeden birlikte yaşayacağınız eve birini davet etmen hoş değil. bu konuda düşünceli davranman gerekirdi.

yoksa vay efendim mobilyayı o ısırmış da arkadaş daha kıymetliymiş falan bu mesele değil bence. sorun senin hala yalnız yaşıyormuş gibi davranıp eşini devre dışı bırakman.

ben defalarca gördüm. başta ürkmüştüm ama sonradan alıştım, sanıldığı kadar nadir bir şey olmasa gerek. malum şehirde hiçbir halt görünmüyor ki. memlekete geldiğimde yaz boyu gökyüzünde görüyorum ay'ı, bazen turuncu-kırmızı falan oluyor. hep oluyor mudur bilmem ama ben en az 5-6 kez gördüm, ondan eminim.

Net gorsem sasirmazdim. Aynisinin dolunayini agustos yalova depreminde gordum. O gunden beri korkarim kirmizi aydan.

normal, sık sık gözüken bir olay. atmosferde ışığın kırılması dolayısıyla öyle oluyor.
doğarken veya batarken olabilir ama doğarken olan daha çok dikkat çeker.
kırmızı ışık kısa dalga boyuna sahip olduğu için daha az kırılır. mor ve ardından mavi ise en çok kırılan renklerdir.
niye doğuş ve batış sırasında peki; çünkü atmosfer gazları o doğrultuda daha yoğun olmuş olup (dünya küre olduğu için) diğer renkleri daha fazla kırıyor ve bize kırmızı ağırlıklı bir ton geliyor. zaten ufuk çizgisinden yükselmeye başladıkça rengi alışık olduğuna renge dönmeye başlar.

bunun dışında bir de tam ay tutulması olduğu zamanlarda kızarır ama onun dün gördüğünle bir alakası yok.

bizzat gitme şansım olmadı ama aşırı gergin ve paranoyak bir rasiya aşığı olarak bunu o taraflarda yaşayan rus tanıdıklarıma çok sordum, gelsem gopnikler derimi yüzer mi diye. genel olarak güvenli olduğunu söylediler. her yerde geçerli olan klasik tedbirler rusya için de geçerli, onun dışında ayrıca bir sorun yok.

karayolu için riskli diyorlar ama. yani moskova'dan araba kiralayıp sibirya içlerine gideceğim dersen sıkıntı olabilirmiş, yıllarca tecrübesi olan kamyon-tır şoförleri bile bayağı çekiniyormuş o taraflarda. yol kesip adam tokatlama olayları sık oluyormuş bilhassa kazakistan'a yakın bölümlerde.

trenlerin kendisi son derece güvenlidir diye tahmin ediyorum. rusya'da değil ama ukrayna'da çok "üçüncü sınıf" seyahati yaptım, ki ukrayna rusya'ya kıyasla daha dandik ve riskli bir ülke genel olarak. internette okuduklarım o kadar moral bozucuydu ki sağ salim inebilirsem şükrederim diye düşünüyordum. hiçbir halt olmadı, aksine çok çok güvenliydi. sarhoş binen birkaç kişi vardı mesela belarus'ta, polisler tutup geçmişlerini skip attı adamların. gayet güvenli, hiçbir halt olmuyor.

Şu an st petersburgda bi cafede biramı yudumluyorum, geçen hafta da moskova'daydım. Bu şehirlerde İstanbul'dan çok daha güvende hissettiğimi söyleyebilirim. İç taraflarını bilmem de bu iki şehir aynı birer avrupa şehri gibiymiş, hiç böyle beklemiyordum ben de. Yalnız kimse İngilizce bilmiyor, mojna olsun pajalusta olsun kiril alfabesi olsun gitmeden azcık bakmanın faydası olur.

moskova ve petersburg'a gittim. petersburg moskova'ya oranla dha güvenli gibi. moskova istanbul gibi karısık, cok güvenli değil bence ama bu demek değil başınıza birşey gelir. ben olsam turla gezerdim

Bir hikayem yok aslında.

Genel olarak seküler bir yaşam tarzıyla yetiştirildim aileden zaten. Çocukluğumdan beri, ortaokul civarlarından beri bu tarz dini şeylere hiç anlam veremedim. O zorunlu din dersinden nerdeyse kalıyordum..Çok net hatırlıyorum son anda hoca 2 vermişti. Beni çekemedi içine ne biliyim.. Hep kuşkulu sorgulayan bir yapıdaydım zaten ama adını koymadan dine bulaşmadan çocukluk geçti.

Oturduğum yerdeki çevremdeki çekirdek arkadaş grubunun da benim gibi olamasının büyük, çok büyük bir etkisi vardır yalnız. Çocukluk arkadaşlarım..Şu an o grupta herkes ateist. Hatta nerdeyse aktif olarak iletişim olarak kurduğum tüm çevrem bu şekilde.

Sonra biraz daha büyüyünce kendimi daha da tanımaya, bilmeye başlayınca özellikle felsefe dersleri almaya başlayınca, üzerine tarih, sosyoloji, psikoloji, dersleri almaya ve bu tarz alakalı kitaplar okumaya başlayınca her şey daha da netleşti.

Sonra daha da sistematik bir hal almaya başladı tabii..

agnostizm

küçükken kuran kursuna, camiye aile teşviğiyle gitmiş biriyim. insanın kafasına vura vura ibadet etmeyi öğrettikleri için ilk önce soğudum. sonra lise zamanımda izlediğim belgeseller, okuduğum kitaplar ve çevremdeki insanların görüşlerini de dikkate alarak, bu kutsal kitaplarda tasvir edilen yaratıcının gerçek olabileceğine dair şüphelerim arttı. tabi ilk zamanlarda şüpheyle başlar, ya varsa dersin. inkar etmeye çekinirsin falan.

zamanla daha da ileri gidip bir yaratıcıyı reddettim. her inanmayanın bir isyankar dönemi olur. artık o kadar isyankar değilim. bu fikirlerin oluşması için insanın düşünsel olarak olgunlaşması gerekli tabi. tanrıyı reddetiğimin 7. yılında kafamda olgunlaşan bir düşünce var o da " yaratıcı illa bir tanrı formunda olup insanlara çeşitli testler uygulayıp sonunda onlara mükafatlandıracak/cezalandıracak bir kavram olmak zorunda değil. hatta yaratıcı, yaratıcı olduğunun bile farkında olmayabilir. "

kızlara hava atmak için farklı olmaya çalışırken herkese atayistim deyince geri dönemedim bi daha...

Agnostik ateistim. İlkokulda sokaktaki bütün arkadaşlarım gidiyor diye kıskanıp ben de kuran kursuna gittim, lisede müdür yardımcısı kafamız çalışmadığı için oruç tutmamızı istemeyince inatlaşıp kadınla kavga edip azimle oruç tuttum. Ama bütün bu zaman boyunca Jules Verne'le başlayıp bilim kurgu okudum, ansiklopediler, Bilim Çocuk dergileri derken bilime hurafeden daha çok güvenmeye başladım. Sonra gerisi geldi zaten.

kuran okudum. yeterli oldu.

annem babam müslüman ama pek ibadetlerle ilgisi olmayan chp zihniyetinde insanlardı. (şimdi namaza falan başladılar o ayrı). babam yazları cumaya gider, bir de ramazanlarda oruç tutarlardı falan. pek dindar olmayan rahat bi çevrede büyüdüm. bir dönem kendi kendime 5 vakit namaz kılmak bir de yaz kuran kursları haricinde zaten dinle pek ilgim yoktu. üniversiteye başlayınca da doğal süreç sonucu ateist oldum işte.

hani böyle kırılma noktası ararsak ilkokul'da okula kuran getirdiğimiz 1-2 ders olmuştu dkab dersinde. o gün rastgele açtığım "kadınlar sizin tarlanızdır, istediğiniz gibi sürün" ayeti beni gerçekten dehşete düşürmüştü o yaşta. onu söyleyebilirim belki.

Ateistim. Çok uzun sürdü benim süreç. Çünkü son derece dindar bir ailede büyüdüm. Lise çağlarına kadar 5 vakit namaz kılar ağzıma içki sürmezdim. İlk oruç tutmayan insanları ben lisede gördüm mesela, şok olmuştum görünce.

Üniversite yıllarında yavaş yavaş sorgulamaya başladım, ama soğuk denize girer gibi oldu bu süreç, önce ayak parmağımı soktum, geri çektim, bi daha soktum. Önce ufak şüpheler, içimden töğbestağfrullah demeler falan. Sonra kuranın mealini okudum, diğer dini kitapları okudum. Evrim teorisini okudum. Dinlere karşı olan görüşleri okudum falan derken yavaş yavaş kopmaya başladım. O sorgulama korkusundan sıyrıldıkça iyice saçma gelmeye başladı. Böylece dinden çıkmış oldum. Tabii ki bu anlattığım süreç 18 yaşımdan 22-23 yaşıma kadar süren, oldukça uzun bir süreç oldu. Burda yazarken bi anda olmuş gibi gelse de o çocuk yaşlarda derinlere yerleştirilen şeyleri sarsmak oldukça zorluydu.

18-19 yaşlarında, (bkz: an american crime) diye bir film izleyip sonra dünyanın her yerinde bu tür olayların olduğunu idrak edince birşeylerin bize anlatıldığı gibi olmadığını anladım.

İlkokul 5. sınıftayken insanların putlara, güneşe, aya vs taptığını öğrendikten sonra oldu. Bir gün bahçedeki tahta sedirde oturmuş ağaçlara kuşlara bakarken güneş batmaya başladı.
"Güeş her zaman bizimle değil, ay desen keza aynı, demek insanların daha kalıcı bişeye ihtiyacı olmuş, elleriyle putlar yapıp ona tapmışşlar, bi şekilde onların da yandığını yıkıldığını görmüşler ve ulaşılamaz, yanmaz yıkılmaz batmaz bişey bulmuşlar adına da tanrı demişler. Bir düzene kurallara ihtiyaçları vardı çünkü kalabalklaştılar, düzeni bu şekilde sağlamışlar işte..." dedim.

17 yaşarımdayken diğer dinlere ait kitapların bazılarını, islamın çeşitli çevirilerini okudum. 30'lu yaşlarımda antropolojiye, felsefeye baktım,insan davranışlarının kökenleri konusunda inclemelerim oldu, ekonomiyle marksizmden gelen bi yakınlığımız oluştu vs. sonrasında edindiğim her bilgi bana din konusunda ilk düşüncemin doğruluğunu gösterdi. sadece toplumsal düzen gerekliliğine başka olgular ekledim.

ya cokta kasmaya gerek yok,
biraz aklin , fikrin, beynin varsa, dogustan gelen malligi egitim sayesinde ustunden attiysan ve artik bir gerizekali degilsen , bir tanri olmadigini ve olamayacagini coooookk rahat anliyorsun ve dogal bir ateist haline ister istemez geliyorsun, hepsi tastamam bu iste..

inançsız olarak yetiştirildim. babam dinlerle dalga geçerdi, dedem bayramlarda falan akrabalarla din tartışmaları yapardı. bana da sirayet etti bu durum. ben de okulda arkadaşlarımla dalga geçerdim. din dersi sınavlarında komikli cevaplar verirdim falan. büyüyünce de dinler inanmadığım, tanrı kavramı da ilgilenmediğim bir şey olarak kaldı.

Doğuştan engelli insanlar beni bu sorgulayışa itti. Ha aileden de aman aman din aşılaması görmedim ama bu tür eşitsizlikleri sorgulamam, ilahi adalet denilen şeyin bir tür kılıfmışçasına şükürcülüğe hizmet ettiğini düşünmem beni bu muğlaklığa itti.

Müslüman ve dini bütün? bir ailede yetiştim. yazları camiye gönderildim, ergenliğimde yazları kuran okumayı öğrettiler. ama kimse meali konusunda bir şey söylemiyordu.

2008'de merak edip elmalılı hamdi yazır'ın tefsirini okudum, benim müslümanlık hikayem orada bitti. Allah inancımı kaybetmedim, illa adı konulacaksa deist oldum.

Küçükken çok dindardım, anneme kapanması için baskı yapıyordum. Bu tabii ilkokul, en fazla ortaokul zamanı. Ailemde anneannem dışında dindar yoktur. Yazları anneanneme gidiyordum kalmaya, beni kuran kursuna gönderiyordu. Mahallede bir abla vardı, o ara ara çocuklarını çevresine topluyor, din temalı korkunçlu hikayeler anlatıyordu, cehennemde nasıl yanacağımızı falan. Sanırım bunların etkisiyle dindar oldum. Dindar demeyeyim de aslında, korkmaya başladım. O yüzden anneme falan baskı yapıyordum kapanması için:P

Sonra büyüyüp kendi düşüncelerim oluşmaya başlayınca, bu da lise son ve üni ilk yılı oluyor, dinle ilgili her şey saçma gelmeye başladı. Sanki birden aydınlanmaya başladım. Kuranı okudum (türkçe- diyanet vakfı çevirisi), tüm evreni yaratan ilahi güç böyle bir kitap yazmış olamaz dedim. Etkilendiğim biri veya bir olay olmadı. Kendi kendime dinsiz oldum yani. Dünya üzerindeki büyük-küçük hiçbir dine inanmıyorum. Ama bir yaratıcının olup olmadığını bilmiyorum. O yüzden sanırım agnostik düşünceye daha yatkınım. Ateizm de bir inanç şekli bana göre.

1-14 yaş arası almanya'da büyüyüp, sonrasında kız çocuklarının inanılmaz kısıtlandığı ve hor görüldüğü bir ortama döndük. almanya'da da kuran kursuna yollardı ailem bizi. ama türkiye'ye o küçük iç anadolu kentine döndükten sonra, kız çocuğu onu yapmaz günah, öyle oturmaz günah, abisine sarılmaz günah, okula gitmez günah diye diye çıldırttılar beni. lise 1 gibi falan oruç tutmayı, eve mahallede ki şeyh gelince başımı kapatmayı, sohbet toplantılarına gitmek için zorlanmayı falan reddetmeye başladım. mahalle muhtarının evinde sabahlara kadar zikir çekildiği bir ortamdan bahsediyorum, senelerde 90 ların başı, refah partisi ev toplantıları falan almış başını gidiyor. kendi öz ablamda bir tarikata girmiş, onunda yöneldirmesiyle, okulumun kapısına falan çarşaflı kadınlar geliyor beni ikna edip doğru yola sokmak için. çok kuvvetli çatışmalar yaşadım ve hatta şiddet gördüm, evden kaçtım üni okuyabilmek için. kişisel gelişimimde önce feminist oldum ben, sonra deist. benim çıkış noktam din ve kadın ilişkisi idi, sadece islamiyetten bahsetmiyorum bu arada.

birden fazla meal okudum, inceledim, notlar aldım, araştırdım derken üniversite hazırlık sınıfının ortalarında din kavramına hiç bir şekilde inanmadığımdan emindim. hala ara ara bu konularda ki yayınları, araştırmaları, belgeselleri falan takip ederim.

şu anda din konusunda inananlara karşı bir saygısızlık etmiyorum, bana saygısızlık edildiğini hissettiğimde tepkimi koyup restimi çekiyorum o kadar. ama bir fikir tartışması olduğunda, karşımdakiler neden inandıklarını, benim neden inanmadığımı anlatabildiğim kadar sağlam bir argümanla anlatamıyorlar ve sohbet mutlak bir sessizlikle bitiyor.

tarikatta olan ablam 80 yaşındaki annemle hiç bir şekilde ilgilenmiyor, telefonlarını açmıyor, yıllardır görüşmüyor. ama ben, hacı annemin orospu olacağından emin olduğu dinsiz kadın, 17 yıldır anneme bakıyorum, her türlü sorunu ile ilgileniyorum, maddi manevi elimden geleni yapıyorum. vicdan sahibi olmak, iyi bir insan olma gayretiyle yaşamak, bütünsel alandan bakabilmek, hümanist olmak gibi yaklaşımların din ile hiç bir ilgisi yok. din eşittir erdemli insan düşüncesine kesinlikle katılmıyorum.

internetin büyük etkisi oldu. belki üyeleri vardır burada, eskiden ütopyam diye bir forum vardı, hala duruyor mu bilmiyorum. ben o zamanlar 12-13 yaşındayım. atatürk'ün deccal olduğunu söyleyen, el kaide militanından hallice efsanevi bir elemanım. o forumda beni ciddiye alıp da benimle iletişim kuran insanlara cidden çok şey borçluyum. oradan tanıştığım kişiler olmasa belki şu an ışid'e katılmış olurdum jsfhsjk.

benim ailem dindar ama laf olsun diye söylemiyorum gerçekten çok ılımlı insanlar, özellikle annem. bizim evimizde atatürk de dahil kimseye karşı öyle nefret dolu bir konuşma ya da fikir gelişmedi. ben tamamen kendi ergenliğim ve manyaklığım yüzünden aşırıya kaçmıştım.

sonra beni bir aile büyüğümüzün isteği ve desteğiyle "kamp"a gönderdiler üst üste üç sene boyunca. abiler ortamı işte ama fetöcülerin değil, nurcuların. ortam şahaneydı, öyle apartmanda falan değil koskocaman havuzlu, futbol sahalı tesiste takılıyorduk. iki hafta sürüyordu bi kamp. bizim paramız yoktu, aile büyüğü göndermek isteyince ben hiç istemediğim halde (çekingendim ondan istemiyodum, yoksa din iman konusunda dünya markasıydım) ona diş geçiremeyecekleri için mecbur "git oğlum" dediler, gittim.

orada her şey güzeldi. bize iyi davranıyolardı, çokça eğleniyoduk falan, o açıdan hiçbi sıkıntı yok. yani tacizdir, itliktir serseriliktir ben kendim hiç öyle bi şeyle karşılaşmadım. gelgelelim, ilk defa o kadar kalabalık ve "dinli" bir ortama girmiştim ve zamanla soğudum. anlattıkları şeyler olsun, dikte ettikleri yaşam tarzı olsun, din-iman-milliyet üçgeninde anlattıkları olsun pek hoşuma gitmedi. bi keresinde babam aramıştı. "ben burda biraz daha kalırsam ateist olcam baba" dediğimde çıldırmıştı, bağırıp çağırıp küfürler etmişti. daha önce hiç öyle görmemiş, duymamıştım. o olaydan sonra kayış iyice koptu. kendimi yalnız hissettim, "ben bu işlerin adamı değilim, benim yaşayacağım insanlar bu insanlar değil" düşüncesi oluşmaya başladı.

bu kamp mevzuu 12-14 yaş aralığında gerçekleşti diye hatırlıyorum, üç yaz. internette sürtmeye başlamam da yanlış hatırlamıyorsam 12 yaşıma tekabül ediyor. ütopyam'da militanlık yaptığım dönemler. orada bir sürü kuul, atayiz gençle tanışmıştım. başta birbirimizden nefret ediyoduk ama forumda göre göre, iletişim kura kura zamanla aradaki buzlar eridi ve oradan iyi arkadaşlar edindim. ben 12 yaşındaydım ama düzenli olarak benimle konuşan, bana arkadaşı gibi davranan 20-22 yaşında insanlar vardı. o zaman anlamıyosun tabii bunun ne kadar kıymetli olduğunu. ben şimdi 12 yaşında bi çocukla çok samimi olamam, düzenli olarak konuşamam sanırım, hele ki bu arkadaş islamcı militan ayarında biriyse. "amk çocuğu" deyip basarım engeli. onlar öyle yapmadı, babam bile tükmüklü tükmüklü küfrederken her türlü saçmalığımı dinleyip yanımda oldular, yardımcı oldular.

öyle öyle "dış dünya"yla iletişim kurmaya başladım işte. 14 yaşına geldiğimde dinle alakam kalmamıştı, öyle ergen ergen takılıyordum ama ateist falan da değildim. annemle babamın arası o ara pek iyi değildi, kendileri bana gerekli din eğitimini de verdikleri kanısındaydılar, haliyle üzerimdeki baskı azalmıştı - gerçi allah var (pun intended), hiçbir zaman baskıcı sayılmazdı ailem, hiçbir şeye zorlamadılar. ben onlardan görüp istiyodum.

bu arada kamptaki ikinci ve üçüncü senemde satanist olduğunu söyleyen birkaç çocukla tanışmıştım. nurcu kampında allahsız terör örgütü oluşturmuştuk bi nevi, boş vakitlerimizde birlikte takılıp din falan konuşuyoduk artist artist. ergenliğin zirvesindeydik ama gerçekten güzel muhabbetimiz vardı, kendimizce neyi yanlış bulduğumuzu anlatıyoduk birbirimize. o yaşta, öyle bi ortamda, öyle ailelerde büyümüş çocuklar olarak cidden çok büyük cesaretmiş harbiden. ya casus olsalardı? eheh.

neyse işte böyle gelişti mevzu, "öfkeli militan"dan "yontulmuş ayı"ya döndüm. 14-16 yaş aralığında sanırım dinle ilgili hiçbi şey düşünmedim. sonra tekrar bi boşluğa düştüm, dedim ulan allah'ı tamamen unuttuk, böyle yaşanmaz, benim hayata tutunabilmem için bi şey lazım. o dönemde hatırlıyorum, irem diye bi arkadaş vardı. hatta facebook'umda ekli hala haha. ateist olduğunu biliyodum. gittim ona dedim, irem nasıl dayanıyosun amk, ben allah'ın olmadığını düşündükçe delirecek gibi oluyorum. ölünce toprak olmak istemiyorum, cruise seyahatine falan çıkabilmek istiyorum. o da sağolsun aşırı kuul davranıp "deal with it" demişti sadece. o anları hiç unutmuyorum. kendimi o kadar çaresiz ve ezik hissettiğim an sayısı azdır. karşımda ateist ve gayet rahat bi insan var, bense "allah bence yok ama allah'ın olmamasını kabullenemiyorum, bana yardım et" diyen, kafası karışık bi elemanım. kendimi ona kıyasla çok küçük ve güçsüz hissetmiştim.

sonra bi sene falan cidden bayağı kafa patlatmıştım, hatta bi ara delireceğimi düşünüp ekstra üzülmeye başlamıştım. malum, "dinli" çevrelerde böyle hikayeler çok sevilir. allah'ı sorgulamaya başladıktan sonra aklını kaybeden bir sürü insan vardır. öyle olurum, herkesin efendi-zeki bildiği, sevdiği bi çocukken allah'ı sorgulamaya cüret ettiği için kafayı yiyen biri olurum diye korkuyodum.

sanırım lise 2'den itibaren tamamen geçti o mesele de. alıştım ölünce toprak olma, yeryüzünde başıboş olma fikrine. öyle yani. o günden beri de atayiz militan olup çıktım. insan manyak olunca müslümanmış dinsizmiş fark etmiyo, ruh hastası her yerde ruh hastası :((

velhasıl kelam benim hikayem potansiyel ışid militanının yontulup sosyal hayata ve dünyaya kazandırılması şeklinde gerçekleşti. verilmiş sadakam varmış. internet üzerinden türlü türlü "bullying"e maruz kalıp daha da yalnızlaşıp radikalleşebilirdim mesela, haberlerde "çok sakin bi çocuktu, kimseye zararı yoktu, 75 kişiyi niye öldürdü anlamadık :((" diye görebilirdiniz. ama anamın babamın göstermediği anlayışı elin atayizi gösterdi işte, "bak kardeşim böyle bi hayat da var" dediler, sonra kuran'ı falan da okuyunca dedim bence allah yok. öyle yani. şu an 23 yaşında ateistim, bekarım, çocuğum yok. ha "umarım tanrı vardır" diyorum içten içe çünkü sonsuza kadar değilse bile bi 500-600 sene yaşamak istiyorum açıkçası. yaratıcı olsa güzel olurdu.

yok.

çok klasik olacak ama depeyi ve kelevelelis entry'lerinin geneli. uzun zamandır mizah ihtiyacımı twitter'dan karşılıyorum.

sözlükte böyle bir şey yok da,

youtu.be

bunu izlerim ne zaman gülmek istersem.

bi de bu arkadaş var

www.youtube.com

kelevelelis ve real eyes realize real lies adlı iki yazarın çoğu entry'si.

Sözlük'te yalnızca bu ikisini takip ediyorum yazar olarak.

Bir de kayser sozer var.

eksisozluk.com
Bayılıyorum buna.

favorilediklerim genelde bu tip entry'ler oluyor, moralim bozuldukça açıp açıp deliriyorum gülmekten. son aylarda en çok güldüğüm entry bu sanırım, sahneyi hayal ettikçe gözümden yaş geliyor,

eksisozluk.com

tabii öncelikle türkstar fatih'in videosunu izlemek lazım. videonun ve olayın kendisinden çok daha komik geliyor bana bu. olayın kendisi üzücü zaten aslında, adamcağız da ölmüş hem. ama bu entry bambaşka ya. kendim de efor testine girdiğim için daha bi' "canlı" oluyor gülücükler. yapsaymışım keşke öyle. of. çok güzel.

bi de, yanından geçtiği sırada fıslayan oda spreyine "karakterini sktimin sinsisi" diyen bir baba vardı, o anı da hayal ettikçe çıldırıyorum sjfshjfsk

bunun dışında, football manager'daki kariyer hikayelerini ÇOK seviyorum. güzel yazıp olayı hikayeleştirebilen yazarların tecrübeleri cidden muazzam oluyor. birisi belçika üçüncü liginde takım çalıştırıyordu mesela, transfer etmek istediği oyuncuların "sizin ilçede migros yok" diyerek takıma gelmeyi reddettiklerini, yönetim istediği bütçeyi vermezse ilçenin hollanda'ya bağlanmak için dilekçe vereceğini falan yazmıştı ahaha. bu hayal gücüne bayılıyorum işte.

Eve x lira elektrik faturası gelmesi başlığı vardı. Miktar yazılıydı başlık yerinde. Yazarın diğer entryleri de efso komikti.

eksisozluk.com

bıyıklıgençforvet'in tüm entryleri(toplamda 20 tane falan sanırsam)

(bkz: yaran inci sözlük entry'leri)

depeyi adlı yazarın tüm entryleri. özellikle şuna çok gülmüştüm: eksisozluk.com

(bkz: yaran başlıklar)

tek geçerim bunu. diğer verilen entryleri hep okumuştum ama yaran başlıklar gibisi yok. en şukulananlardan sırala.

0

(ciddiyim uzun zamandır böyle)

low-carb, glutensiz, rafine şekersiz beslenmeye özen gösteriyorum. İdeal kilomdayım.

edit: evet doyuyorum. doyurucu sağlıklı şeyler yiyince doyuyorsun. Genelde iki ana öğün yemeye çalışıyorum ben ve o kadar da zorlanmıyorum açlık konusunda.

2 dilim yiyorum en fazla ama ona rağmen kilo alıyorum. senin gibi insanlar o kadar yiyip kilo almıyor işte sinir oluyorum:)

Sadece kahvaltıda ekmek yerim, o da çeyrek ekmek ya eder ya etmez. Kesmek için falan değil, zayifim çocukluktan beri böyle.

uzun zamandır ekmek arası bir şey yemedim. ekmek yiyorsam günde hehralde 5-6 dilim falan

şüşkoyum, tost yapmıyorsam günde 2-3 dilimden fazla ekmek yemem. kimse sadece ekmek yediği için ölmez, yemediği için de sağlıklı olmaz. cidden günde 2.5 ekmek fazla ama nasıl desem başka şeylerle tolere edebiliyorsan (bol hareket etmek, ekmek dışında genel olarak sağlıklı ve dengeli beslenmek vs) bence çok da büyük mesele değil ya. tamam sağlığımıza dikkat etmeliyiz, vücudumuz en önemli hazinemiz de bugün yediğin sebze için bile zararlı diyolar abi e ne yicez o zaman amk, ben düşünmekten ve uğraşmaktan bunaldım açıkçası.

mevcut kaynaklar bu nüfusu beslemek için yeterli değil. alan sorun değil ama nüfusu doyurmak bence sorun. o yüzden ucuz olan ne varsa basıyolar yiyeceğe de içeceğe de. affedersin ske ske o glikoz şuruplarını falan tüketmemiz lazım. "yok ben tüketmicem" diyorsan ya eşek yüküyle para verip organik kasacaksın ya da kendin yetiştireceksin. ambalajsız ürün tüketmeyin diyolar, doğrudur ama onlardan ne kadar uzak durabilirsin? hiç tüketmeyen adamda çeliğin ötesinde bi irade ve beslenme planı uygulamak için bayağı boş vakit olması lazım.

o yüzden tek derdin ekmekse eğer bence zktir et.

Kahvaltıda yarım ekmekten bir dilim eksik gibi yerim, akşam yemeğinde de salata varsa suyuna genelde 1-2 dilim banarım yoksa çorbayla ekmeğin burnunu yerim sadece. Standart gün böyle. Kilo normal.

iştahsız olduğum dönemlerde çeyrek.
formda olduğumda yarım ekmek. spor yapıp çok iyi beslendiğim dönemlerde bile yarımı geçmem.
standartlarım bu.

öğrenci şartları falan bazen devreye giriyor ya da gece gece tost istiyor canımız o zamanlar istisnai durum oluşuyor ama çok nadir.

tüketmiyorum, sıfır. sadece yumurta yiyeceksem bir dilim kızartıp yiyorum yanında. bunun haricinde, dışarda yemek yemem gerekirse ekmeği kafaya takmıyorum (tost, sandviç vb.) çünkü nadiren yiyorum.

Yersem 1 dilim en fazla. Alışınca doyuluyor, bir süre sonra eksikliğini hissetmiyorsun bile. Ekmekle birlikte abur cuburu yemeyi kestim. Porsiyonlarım büyüktü onları da normal seviyeye indirdim. Spor olarak 1 saatlik yürüyüşlere kolayca 13-14 kilo verdim. Şuan kilom normal.

Kahvaltıda 1 veya 2 dilim. Esmer ekmek ne olduğunu bilmiyorum.

@der meister
Derdim ekmek degil acikcasi, zaten kilolu degilim de gunde 1,5 ekmek cok fazla denince sasirdim valla.

1 dilim, o da sabah kahvaltıda. Küçüklüğümden beri böyle yerim, hiç ekmek aramam. Annem böyle alıştırdığı için sanırım arkadaşlarımın evine gittiğimde akşam yemeklerinde ekmek masaya koyulunca şaşırırdım, bizde sadece kahvaltıda tüketilir. 4 kişilik aileye bir ekmek alırız.

Genelde 1 ekmek. Bazen yarım. Bugün tartıldım, 71 kilo çıktım. Kilolu değilim ama 70+ kilo olmamın temelinde ekmekten çok kola var. Kola içip çikolata, ıvır zıvır şeyleri çok yiyorum bazen.

3 yıldır falan 0 ekmekti. bir iki haftadır hafiften yemeye başladım çok endişeliyim ://

0. hiç ekmek yeme alışkanlığım yok. aramam.

1 dilim.

kahvalti ettigimde 2-3 dilim, hafta ici 0. tükettigimde de beyaz degil

Çoğunlukla yarım ekmek. Kahvaltıda çeyrek, akşam yemeğinde 1-2 dilim. Tüm gün evdeysem geniş kahvaltı ve öğle yemeği de eklenince 1'e yaklaşır. Kadınım, ideali kilomdan az bir fazlam var.

Hiç.
Doymak zorunda değilim, doymak için yemek yemiyorum.

Ekmek yememek için menemen gibi ekmekle yemeyi sevdiğim şeyleri hayatımdan çıkardım.

Genelde yemiyorum. Çok nadir (haftada 1-2 defa) yerim. Onda da en fazla 1-2 dilim tam buğdaylı. Hayatımın hiçbir döneminde 1 ekmeği geçmemişimdir. O da yarım ekmek tost ile başlayan günlerde. Diyette değilim, kilolu değilim ve rahat doyuyorum.

Seninki baya fazla. İnşaatta çalışan işçiler dışında o miktarda ekmek tüketen kişi duymadım. Onlar da ağır yük ve çalışma sebepli zayıflar.

Yazılanları gördüm şok oldum. Stavro ben de senin gibiyim. Günde en az 2.5ekmek tüketiyorum.Hatta az önce ekmek olmadığı için yemek yemedim. Annem de dayanamadı bana. Biraz hamur yoğurup pişe(şekerli hamuru yağda kızartma)yaptı. Ekmeksiz yemek yemeyi düşünemiyorum ben.Bu arada şanslı insanlardanım. Yiyip yiyip kilo alamayanlardanım.
Bu arada nerdeyse gece yarısı hamur yapıp bana pişe yapan anneme çok teşekkür ederim. Seni seviyorum.

Yazilnlari gordum ve sok oldum +1 Benim genellikle gun icinde yedigim toplam ekmek 1-1,5 ekmege denk geliyordur. Ekmek benim zayif noktam, keske yememeyi basarabilsem ama olmuyor. Hatta o kadar cok ekmek yiyorum ki cevremdeki insanlara gore, hem bu kadar ekmek yiyip hem nasil 45 kilo kaliyorsun diye sitem ediyorlar.

0

şu sıralar sadece sıvı tüketiyorum.

normal beslendiğim dönemlerde yarım ekmek kadar yiyordum gün içinde. iki dilim sabah, iki dilim akşam gibi.

ne miktar ne tüketirsem tüketeyim tokluk hissi çabuk geliyor. muhtemelen enerji harcamadığım için. enerji harcadığım zamanlarda biraz daha fazla yeme eğilimi gösteriyorum.

Ekmek denen şey kan şekerini çok hızlı yükselten bir besin, kan şekeri aniden yükselince vücut onu dengelemek için insülin salgılıyor habire. Bu ani iniş çıkışlar da başta şeker olmak üzere bir çok hastalığa neden oluyor. Günde 1 dilim falan hadi neyse, ama dediğiniz miktarda ekmek çok çok fazla. Yaşınız nedir bilmiyorum ama genç vücudu bir şekilde tolore edebiliyor ama 35'i geçtikten sonra nur topu gibi hastalıklarınız olur bu ekmek temposuyla giderseniz.

Ben hiç ekmek yemiyorum, bazen işte yemeğine göre 1 dilim yerim o yemekle. Ekmeksiz gayet doyuyorum. Ekmek ile doymak arasındaki ilişki o dediğim kan şekerini yükseltmesi meselesinde yatıyor. İlk önce ani kan şekerini yükseltiyor, doygunluk hissi yaşıyorsunuz. Fakat o ani çıkan kan şekeri, bir süre sonra aniden de düşüyor, bu sefer kısa bir süre sonra yeniden acıkıyorsunuz. Size günde 2.5 ekmek yediren şey de bu habire inip çıkan kan şekeri.

Kahvaltı dışında ekmek yemiyorum, yediğim ekmek ekşi mayalı evde yapılan ekmekten. Eve hazır ekmek alınmıyor zaten. Bugün yarım dilim yemiştim, bazı günler hiç yemiyorum, pide filan yediğimde de ekmek yemiş sayarsam günde 1 dilime denk geliyordur bence. Normal kilodayım, rejim yapmıyorum.

0.
İki aydır düşük karbonhidratlı besleniyorum, ilk günden itibaren ekmeği bıraktım. Öncesinde de yarım ekmek civarı yerdim, o da kahvaltıda. Glisemik indeksi düşük şeyler yediğim için uzun süre tok kalabiliyorum, asıl fazla ekmek yemek sonrasında açlık hissetmeme sebep oluyor. Başta biraz kilo vereyim diye başladım ama bu şekilde devam ederim çünkü hiç mi hiç aramıyorum ekmeği.

0

Kilolu değilim ama sebze ve protein ağırlıklı beslenmeye çalışıyorum. Zaten 2 lokma yemek yesem doyuyorum ekmek yiyince diğer şeylere yer kalmıyor. Birde gluten intoleransı var taş yemiş gibi hissediyorum.

Evde peynir yaptığımızda onun suyuyla ve çok az hamurla lavaş yapıyoruz. Kırk yılda bir onu yerim o kadar.

2 dilim

Yazilanlari gorunce tekrar tekrar sok oldum ben de. Bu yazdiklariniz bir ogun degil, tam bir gun icin gecerli degil mi yanlis anlamadim?:) Millet az falan da degil, resmen hic yemiyormus ekmek.
Bulgur pilavi + salata yerken bile 1-2 dilim ekmek goturuyorum ben:) Sisman olsam yemezdim gerci ama bir sikinti da cikmayinca aynen boyle devam ediyor.
Buradaki cevaplardan anladigima gore ben bayagi cok yakiyorum:)
Su an saat 13:10 ve simdiden 1 tam ekmek yedim toplamda.

şurada gördüğün dilimlerden maksimum dört, beş adet.
www.damakunlumamulleri.com

cok net hatirliyorum yil 1998
gunde 2-3 tane somun ekmek yerdim.
o zamanki ekmek gramajlari simdikine gore buyuktu

60 kilo civariydim hep.

sıfır.

kilom normal ne fazla ne zayıf. demek ki ihtiyacım yok

"ya bir yaratıcı varsa?" diye değil de "hakkaten yaratıcı olsaydı nasıl bir şey olurdu acep?" diye düşünüyorum bazen.

Videoyu şu an izleyemiyorum maalesef mobilden bağlandığım için :) o yüzden video ile ilgili cevab vermem gereken bir şey varsa veremiyorum. Sonra deme ki cevab veremedi :))

yok kardeş düşünmüyoruz. Biz bi de genel olarak hiç düşünmeyiz.

i1.imgiz.com

Yaratıcı fikrini düşündüğüm oluyor. Ama kesinlikle islam veya diğer semavi dinler algısı ile değil.

qazaq niye alındın ki kardiş ?

@buffy

niye alınayım quardesh ? olanı söyledim <3

aklımın ucundan bile geçmiyor.

Bir ithamda bulunmuşum gibi hissettim ataistlere karşı. İtham yok merak var.

Bildiğimiz 3 büyük din zırva geliyor. Onların doğru olmadığına eminim. İslam tanrısı Allah'tan bahsediyorsak olmadığına eminim. başka bir yaratıcı var mı, düşük ihtimal ama olabilir, yüzde 5 falan ihtimal veriyorum.

Bana da kesin Allah var, kesin x var diye görmediği etmediği tanrılara inandığını iddia edenler garip geliyor. Kimsenin yüzde yüz emin olarak, acaba demeden inandığını sanmıyorum.

Düşünecek o kadar şey var ki ona sıra gelmiyor

@doxanikee 5% dediğiniz aslında çok büyük bir oran :)

ben %1 bile şüphelenseydim tanrının var olup olmadığından, direk müslüman olurdum, düşünsenize %1 ihtimalle ölümden sonra ultra her şey dahil bir cennet bizi bekliyor, sınırsız yerli & yabancı içki vs... %1 için bütün hayatı bunun peşinde geçirmek hiç fena bir anlaşma değil :)

eğer tanrı varsa milyarda 1'in milyarda 1'i ihtimal filan vardır.

hayır hic düşünmüyorum.
kendimi bildim bileli (yaklaşık 6 yaş civari) hic düşünmedim.

Sonra eşim beni niye boşamak istiyor :D ya kusura bakma nolur fakat senin bu hikayelerin inanılmaz eğlenceli geliyor bana :( ben bir müslüman olarak ya allah yoksa diye hiç düşünmüyorum ama bazen böyle bi ayet gerçekten olabilir mi ya diyorum. Araya karışmış gibi gelen şeyler olabiliyor.

genel olarak konuşacak olursam; ya biz hakikaten bakteri gibiyiz onun için, hiç haberi bile yok bizden, öyle takılıp gidiyoruz ya da tanrı yok. ben yokmuşcasına yaşıyorum çok uzun süredir. ondan önce de üzerine düşünmemiştim zaten.

şimdi konu islam'daki allah ise; onun gerçek olabileceği ihtimali üzerine düşünmeyi dahi bıraktım, hiçbir şekilde mantıklı gelmiyor. milyarlarca galaksinin, trilyonlarca yıldızın yaratıcısının insanlığa seslendiği 23 yıl gibi kısa bir süre içerisinde verilmesi gereken mesajların bunlar olması gerektiğini düşünmüyorum, her şekilde saçma geliyor. kuran'ı okurken büyük hayal kırıklığı yaşadığımı hatırlıyorum. üstelik allah'ın olmasını hakikaten çok isterim. gayet net çizgileri olan hayatım olurdu. basit, düz, sade, kurallı bir yaşam, sonrasında uçsuz bucaksız, aklımın alamayacağı kadar güzel bir gelecek. kafamda en ufak bir soru işareti olsaydı direkt müslüman olurdum zaten. yani olmaya dünden razıyım da yok, imkanı yok.

Ateizm bir kurum değildir yani herkesin fikirleri birbirinden farklı olabilir.

Kim istemez öbür tarafın olmasını, kım ister yok olmak ama gerçekleri değiştirmez ki

cevap veriyorum; evet.

varsa ve tüm bu olanları izliyorsa, çıkıp bunların hesabını nasıl verecek diye düşünüyorum. sonra ise zaten olmadığına yeniden inanıyorum.

Özellikle havuza gittiğim günlerde kendimi soruyorum bu soruyu. Havuz ne alaka derseniz eğer açıklayayım. Havuza gittiğim günler sauna odasına ve buhar odasına da gidiyorum. Çok sıcak olduğu için hemen cehennem geliyor aklımıza. Arkadaşlarla konuşuyoruz. Bir tane de müslüman var aramızda.yanacaksınız yanacaksınız diye konuşuyor. Tabi etkilenip konuşuyoruz aramızda. Ya yanılıyorsak. Ama bir türlü yanıldığımıza ikna olmuyoruz. Odadan çıktığımızda da konu unutuluyor. Ta ki diğer gidişi kadar.

inançlı biri olarak bazen, bazı konularda boşluğa düştüğüm oluyor. ama kesin ve sağlam bir imanım var, buna eminim. çok şükür :) ama bazen çok zor bazı şeyleri bağdaştırmak, anlamak... ağır geliyor yani.

nasıl oluyor da oluyorlar en çok kafamı meşgul eden şey. her neyse...

ayrıldığım bir paylaşımlı evde, yerime gelen arkadas duvara astığım atatürk baskılı bayrakları kendisine bırakmamı istemişti. birini alıp birini de ona bıraktım. daha sonra görüştüğümüzde, hasta ve ateşli olduğu bir gün yatakta yatarken, duvarda asılı duran bayrağı görüp bayağı bir korktuğunu ve bildiği bütün duaları okuduğunu anlatmıştı. sonradan bayrak ve atatürk olduğunu fark etmiş. kendisi ateist. öyle olduğunu söylüyor.

Allah fikri zaten saçma ve olanaksız geldiği için "atayiz" oluyor insanlar, niye tekrar "Var mıdır lan acaba?" diye düşünsünler. Sen arada bir "yer çekimi yok mu acaba?" diye düşür müsün mesela?

Ha şu oluyor, bazen hayatın içinde o kadar zalimce, adaletsiz ve basbayağı kötü şeyleri görüyorum ki müslümanların yaptıkları, aklımdan "ulan inşallah bunların sabahtan akşama kadar sayıkladıkları allahları vardır da öldüklerinde cehennemde karşılar bunları" diye düşündüğüm oluyor.

kleider,bu da güzel bir ezber, e ben zaten ilk cevaptan sonra genelleme mi yaptım ki ezberden bu lafı ediyorsun ?

fengari, e düşünen varmış işte yukarda. Bu tarz soruların doğrusu yanlısı yoktur arkadaş. Kimi arada var mı acaba diye düşünür kimi de düşünmez. Bu kadar basit.

Hayır.
Esprisine belki ama ciddi anlamda aklımın ucundan geçmez, septik olduğum dönem geçeli çok oldu.

Dusunmuyorum

düşünmüyorum. varsa da memnun olurum çünkü insan aklının bile çürütebileceği bir din gönderdiğini zannetmiyorum, yaratıcım benden daha akıllı olduğu için muhtemelen anlatılanlardan çok daha adil ve güzel bir sistemi vardır; bundan atayizler de nasiplenir. kendi adıma islam'a kesinlikle inanmıyorum, benim mantığıma göre her şeyi bilen ve her şeyden üstün olan bir yaratıcının böyle bir din göndermesi mümkün değil.

ha belki ben kafayı yemişimdir, o da her zaman ihtimal dahilinde ama zannetmiyorum. öteki tarafta müslümanların anlattığı gibi bir allah görürsem cidden çok şaşırırım.

ben bir ara nasreddin hoca var mi yok mu diye dusunuyordum

Demedim, şaşırttılar beni.

başakşehir kadro olarak brugge'den bariz biçimde iyi. ben hem yeni bir takım (transferlerin uyum sağlaması, hazırlık kampı vs. zaman alır, başakşehir brugge kadar fit değil şu an) hem de avrupa'da tecrübesiz olmaları nedeniyle küçük bir farkla brugge'ü favori görüyordum, 2-1 kazanırlar diye düşünmüştüm. brugge 2-0 öne geçtiğinde üzüldüm ama başakşehir atar dedim. yine de böyle sapık bir maç beklemiyordum, çok sevindim başakşehir adına.

bence tur hala ortada ama. istanbul'da bu takımdan 1-2 gol yemelerine hiç şaşırmam. 1-1 ve 2-2'de bile atlayacaklar ama kolay iş değil. bilemiyorum altan. yalnız bu turu geçerlerse şanslı bir kurayla gruplara bile kalabilir adamlar. bunu geçseler avrupa ligi grubu zaten garanti, geçemeseler de avrupa ligi play-off'unda yine elerler diye düşünüyorum rakiplerini.

kimse hükümet mükümet diye bikbik yapmasın adamlar şiir gibi top oynuyor valla. okey başakşehir saldır let's go oley.

İki kadın görümce ve kaynana çok tehlikeli gelini kabullenmeleri zaman alacak. Sen nişanlının yanında ol yalnızlık çekmesin. Kız sonuna kadar haklı

okumadım ama anne mühim.

zeynep haklı.

bende anne her zaman haklıdır diyecektim ama annen haksız.
kızı götürecekler.
perde, kolye, yüzük bunlar önemli.
hacı perde alacak kızı niye götürmüyorlar böyle saçmalık mı olur:))
allah yardım etsin.
bu kadınlar adamı deli ediyor yemin ederim ulan hayatımda kimse yokken ne güzel mutlu mesut bir adammışım aklıma sokayım gram huzur yok her gün kavga..bak sinirlendim şimdi.

İkisini birbirine kirdir.

SENİN anlattığın şekliyle zeynep hanım sonuna kadar haklı. annenin ve ablanın yaklaşımları çok art niyetli ve elalemi kendi gibi / çocuk gibi sanıyor. annengile burnunu sokmamayı / kendi başlarına iş yapmamayı öğreteceksin bence çünkü yarın da oğlumun evi değil mi istediğim zaman gelir kalırım moduna gireceğe benziyor. zeynebin yerine bir kez daha sinir oldum.

Bir araya gelip hiç vakit geçirmediler mi? Benim bildiğim nişan alışverişine kız götürülür ve o ne beğenirse o alınır. Doğum günü hediyesi değil ki sonuçta bak bakalım beğenecek misin diyebileceğin bir şey olsun. Beraber vakit geçirin bir gün. Kızı ablana ve annene ısındır.

zeynep haklı

@dissendium abi hayret ettiğim nokta da bu, ailelerimiz 8 yıldır tanışıyor ve sürekli gidip geliyoruz zaten. Başkası bi şey deyince güzel gelinim diye bahseden annem, niye böyle yapıyor anlayamıyorum. Ben bilmiyordum böyle gösterilmesi gerektiğini falan, annem gerek yok demişti ne bileyim ya. Bi de diyor ki o hafta doğumgünüydü, ben onları doğumgünü için aldım ama düğünde takacağım, kitlendim bi şey diyemedim.

Bu da şöyle doğumgünü hediyesi aldık bi şey alma dedi almadım (meğer bunlarmış), doğumgününe evlerine gittik, ben bekliyorum ki hediye çıksın çıkmadı, sonra evde sorunca düğünde takacağız işte dedi. Bi de kızdan trip yedim doğumgünümü önemsemedin diye.

Zeynep haklı.
Geleneklerle zerre işi olmayan bir insanım ama bu memleketin örf ve adetleri bu tarz alışverişlerin kaynanalar, gelin, varsa abla kardeş ile vs yapılmasını gerektirir. Takıları nişanlınız beğenmeliydi. Açıkçası perdeleri de kullanmasa sonuna kadar haklı. Kendi evinde kullanacağı şeyi başkasına mı soracak?

Anneniz ve ablanız kendi kayınvalidelerinden gördükleri sinir bozucu şeyleri nişanlınızdan çıkarıyor gibi. Ya da kontrol manyağı olmuşlar. Nişanlınızı destekleyin bence. "Bak ben şimdi senin yanındayım, düğün müğün bitsin annemlerle de aramızı düzeltelim e mi" deyip orta yolcu olun derim ben.

Evi siz almışsınız sanırım. Bence aileniz kıza bu konuda içerli hani oğlumuz ev bile aldı daha ne diye nedense ben öyle hissettim yoksa kızın kullanacağı evdeki perdeleri kızdan habersiz seçmek akıl karı değil.

valla kusura bakma da annenle ablan çok fena. zeynep haklı. anneni ablanı çift işlerinize karıştırma derim. bundan sonra hayatını zeyneple yaşayacaksın.

@zeynep +1

Sen ve Zeynep'in kalacağı eve anne ve ablanın kafalarına göre perde alması, duşakabin tercihine karışması, gelinin düğünde takacaklarına karışması çok saçma. Ben gelinlerin saçma telaşı modunda bir şey bekliyordum, tam tersi çıktı.

Annende tipik bir "oğlumu başka kadına kaptırıyorum ve o ona yeterince iyi bakamayacak" bakışı var. Türk annelerinin ortak bakışı. Biraz da dışlanmışlık hissi var. Her şey mükemmel olsun istiyor ama kendi kriterlerine göre mükemmel. Benim annemde de o süreç geldiğinde olacak herhalde. Şimdilik aksini iddia etse de. O yüzden Zeynep'i süreçle ilgili haberdar edip, anneyi de gelin konusunda ve dışlanmışlık konusunda içini rahatlatma ve sözlü telkin yoluna gidebilirsin.

Zeynep'e konuyu açtığın için ondan lojistik destek alabilirsin. Yani o annene gidip alışverişe çıkmak, onun bol bol fikrini almak yoluna gidebilir. Tabii bunları kendisinin kesin fikri olmayan konularda ve annenle hemfikir olabildiği alanlarda yapması gibi. Örnek veremedim şimdi. Ben mesela yatak örtüsü derdim azıcık bile umrumda olmayan ev eşyası olarak gördüğüm için ama kadınlar için anayasanın değiştirilemez maddesi gibi olabiliyor sanırım o. Belki beyaz eşya?

Bu arada kusura bakma ama ablanın kahve falı büyük terbiyesizlik.

annen ve ablanla konuştuğun sahneler kafamda tam olarak şu şekilde canlandı -> llcdn.listelist.com

zeynep sonuna kadar haklı. allah yardımcın olsun..

ablan fena. kıskanıyo bariz.

annenin bu tarz davranışlarında ablanın etkisi varmış gibi geliyor.

ailene rest çek ama zeynep çakmasın.

Nişanlınla senin oturacağın evin perdesine duşakabinine annen ablan niye karışıyor ya, ne alaka amk. Olayda en büyük suç sende. Annenin ve ablanın saçmalıklarına engel olması gereken ve onları kontrol altında tutması gereken sensin. Hani iki taraf da irrasyonel davranıyor olsa "arada kaldım" deme hakkın olur da bu olayda senin savunman gereken taraf çok bariz ortada. Kuracağın aileyi doğduğun aileden koru.

zeynep haklı +1
o evde onlar değil siz yaşayacaksınız. alınan takıları onlar değil zeynep takacak. bişeyler yapılacaksa gelin kıza sorulur bu böyledir. ayrıca annelerin bu tarz şeylere karışmasını da aşırı itici buluyorum. fikir istenirse belirtsinler kız yanlış da yapıyor olabilir bırakın tecrübe etsin biraz para kaybetsin dünyanın sonu değil ya.
oğlan anaları böyle malesef türkiyede. ama sen annenlere karşı gerçekten bi mesafe koyamazsan evliliğinde çok daha büyük problemler seni bekliyor şimdiden söyliyeyim.

Zeynep Bacı haklı. Sonuçta evi siz kullanacaksınız ve siz oturacaksınız. Onun ve sizin birlikte düzenlemeniz, ondan habersiz iş yapmamanız gerek.

Ancak, bu nişan döneminde kalacak, evliliğe yansımayacak düşünüyorsanız çok fena yanılıyorsunuz. O zamanda evinizin anahtarının yedeği olsun mu, istediği zaman girsin mi tartışmaları olacak.

Şu ana kadar hep ailenizle mi yaşadınız, aynı şehirde misiniz bilmiyorum ama bu tarz anne ve görümce tepkileri ‘Elalemin kızı oğlumu üzüyor’ diye görünür ama derininde ‘Oğlumuzu bizden uzaklaştırıyor, oğlumuzu bize düşman edecek’ paniği yatar. Kendi doğurup bugünlere getirdiği oğlunun hayatında hala kraliçe olabilmek ve söz sahibi kalabilmek için hayatıyla ilgili kararları zorlar. Çünkü annenize uydukça, onun dediğini kabul ettikçe rahatlar, ‘Oh, hala benim oğlum’ diye sakinleşir. Gelin inatlaştıkça, ‘Oğlumu benden koparmaya çalışıyor’ diye ona bilenir. Bunun birçok adı var ama annenizdeki bu yaklaşımı Nusret Kaya ‘ateş rahim’ olarak, başka insanlar başka terimlerle ve yaklaşımlarla açıklar. Siz Zeynep’in haklı olarak tarafını alenen tutarsanız, anneniz ve ablanız ‘Fesat kız, oğlumun aklını çeldi. Şimdi parmağında oynatıyor. Evladım hayırsız çıktı’ der. Siz Zeynep’le aralarını yapmaya kalksanız ‘Gördün mü fesat kızı. Oğlumu iki arada bıraktı’ der.

Bununla ilgili bir fıkra bile var: Bir kadın güne gitmiş ve arkadaşı ile konuşmaya başlamış. ‘Ah, komşu! Gelin öyle kötü çıktı ki anlatamam. Tutturdu tatile gidelim diye, oğlanın tüm parasını harcattı. Evde hiç yemek yapmıyor, her akşam dışarıda yediği parasını oğluma ödetiyor. Oğlum yazık, çalış çalış çok yoruldu’ der. Komşusu ‘E, kızın nasıl’ diye sorar. Kadın anlatmaya başlar. ‘Ay komşu, öyle hayırlı bir koca buldu ki, her istediğini yapıyor. Tatile gidelim diyor kızım, götürüyor. Evde hiç yemek yapmıyor, bir eli yağda, bir eli balda. Her akşam yemeğe başka bir yere gidiyorlar, kızıma hiç ödetmiyor. Bir de çalışkan ki, sorma’ diye. Bizim annelerin çoğunluğunun durumu bu.

Dolayısıyla siz ağzınızla kuş tutsanız Zeynep’i sevdiremezsiniz. Zeynep’in de bunun farkına varması ve haklı olduğu halde ailenin gönlünü çalması ve orta yol bulması gerek. Başka türlü anneniz illa ki ona karşı dolacak ama bir yandan da Zeynep hayatında hep annenle senin aranda orta yol bulmak durumunda kalacak böyle olursa da.

Bu arada anneyi sakinleştirebilirsiniz. Evlenince sizi kaybetmeyeceği yönünde teskinde bulunun. Zeynep'in düşman olmadığı fikrini örneklerle anlatmanız gerek.

sizin aile biraz kontrol manyağı gibi. zeynep haklı diyorum ben. abi sonuçta aldığınız evde yapılacak en ufak bir değişikliği kendisi yapmalı. annenizin veya ablanızın herhangi bir söz hakkı yok bu işte. eve perde diktirilecekse zeynep beğenir ve anneniz yaptırmak istiyorsa zeynep modeli annenize gösterir gider anneniz aynı modeli yaptırır. anne ve ablayı frenlemezseniz daha kötü şeyler olabilir. alın karşınıza sakin sakin konuşun ikisiyle de. ben ikinize de çok değer veriyorum ama o ev zeynep'le benim ve o eve ne yapılacaksa zeynep'in istediği gibi olacak, zeynep'e bir hediye alınacaksa gidip de ikiz çocuk gibi ablamınkiyle aynı olmayacak vs. ama bu arada zeynep'in yaptığı da çok ayıp. sonuçta aileniz ona hediye alıyor ve bu hatun kalkıp hediyeyi beğenmezlik yapıyor veya hediyeye laf atıyor. alırsın iki gün görsünler diye takarsın beğenmezsen de kenara koyarsın veya satarsın. ama burada kusurun yüzde 75'i sizin ailenizde yüzde 25'i zeynep'e ait bence.

zeynep haklı. kız kendi oturacağı evin perdesini haklı olarak seçmek ister çok net.

İlk kolye olayında haksız
sonuçta hediye olarak alınmış ama geri kalan tüm olaylarda hakli. Ablan da ortalığı karıştıran tipik görümce, asıl o kim oluyor? Zeynep'in yanında ol. Bu aile ile kimle nisanlanirsan nişanlan sorun yaşarsın çünkü.

Zeynep haklı.

Aileler tanışıyor olabilir, araları önceden çok iyi olabilir ama bazı anneler evlenme işi ciddileştiğinde otoritelerini koymak ve her şeyi kontrol etmek istiyorlar. Benim ailem de böyle.

Zeynep haklı tabii ki her kadın kendisi seçmek ister takılarını, perdesini, sürekli kullanacağı eşyasını. Annen ve ablanla oturup konuşmalısın bence yoksa bu kavgalar uzar gider bir zaman sonra annenler aradan çekilse bile siz bu olayların kavgasını baya bir süre yaparsınız, en azından bizim öyle olmuştu. Sonra olay karşılıklı senin ailen şöyle böyle şeklinde bir boyuta gidiyor ki gerçekten içinden çıkılmıyor. Bu güzel zamanları zehir etmesinler bence daha fazla.

Zeynep'e allah sabir versin. Bu işler gelinle beraber onun begendigi seye göre alinir. Arada hediye almaları normal de evimin perdesinin siparişini verseler ben o perdeyi ya yakarim ya da alin siz kullanın diye onlara veririm.

Anne her zaman haklıdır.

Ancak eşinizi (nişanlınızı da) korumanız, ezdirmemeniz lazım. Yoksa 40 sene "annen şöyle yaptı, ablan böyle yaptı" emdiğiniz sütü burnunuzdan getirir. İmkanınız varsa, annenizle ablanıza "siz karışmayın" deyin ve nişanlınızla kendiniz alışverişi tamamlayın. Beğenmediği şeyleri anında kırın atın veya annenize verin...

İnsiyatif almazsanız, aradan çekiliyim kendileri aralarında halletsin derseniz olaylar çok büyür.


.

zeynep hakli gibi.

oncelikle evdeki perdeleri toplayip ustune benzin dokup yakiyorsun annenle ablanin gozunun onunde. 'zeynepe sormadan cay kasigi bile almayacaksiniz' diyorsun.

zeynepe gidip begenmedigi ne varsa elinden alip esdeger miktarda parayi verip 'git ne istiyosan al kendine' diyorsun. (insallah paran vardir pmkfkfk)

iki taraf da bir aradayken 'bi daha dunya mali icin birbirinizi ve beni uzerseniz iki tarafi da silerim haberiniz olsun' diyip postayi koyup dolasmaya cikiyorsun.

ben olsam boyle yapardim en azindan. yatirim tavsiyesi degildir.

Hadi ilk kolye neyse hediye de beştaş diğer kolye perde falan. Annen ablan haksız. Kızın gönlünü al bir şekilde.

yorumları okuyup inanamadım. bence Zeynep sadece ev için seçilecek eşyalar konusunda haklı, alınan hediyelere bikbik etmesinde haklı bir yan göremiyorum. daha neler ya, bir sürü arkadaşım evlendi hiçbiri de düğünde ne takılacak ne alınacak filan gidip şımarıklık yapmadılar. sonuçta hediyedir, anıdır. uzatıp saçmalamanın lüzumu yok. haddini bilsin.

iki taraf da birbirinden uyuzmuş açıkçası, sabır diliyorum, üzüldüm. bir taraf kızı görmezden geliyor, diğer taraf hediyeye çemkiriyor falan abooov.

Ben de gelinin şımarıklığıyla ilgili birsürü şey dinlicez zannediyordum ki tam tersiymiş.
Zeynep haklı.
Ablan çok fesat annen de eski otoritesini kaybetme düşüncesiyle eline geçirdiği her fırsatta saçmalıyor gibi geldi.
Annen ve ablanla konuş.

nisanlina sabirlar diliyorum. yuzugu, perdeyi annenin secmesi nedir ya. ben olsam kosarak kacardim ailenizden kusura bakmayin ama.

Zeynep haklı. Bu sürtüşmeler hep oluyor, kaynana-görümce-gelin şeytan üçgeni gibi bir şeydir ve olan da aynen senin gibi arada kalıp kimseye yaranamayan er kişisine olur. Bu anlattıklarında Zeynep haklı gibi duruyor genel olarak ama bundan sonrası için zeynepin de haksız olduğu olaylar olabilir, önemli olan her olayda hakim gibi kim haklı/kim haksız diye bakmak yerine iki tarafın da senin hatrın için birbirine asgari bir saygı göstermesini istemek olmalı. Yoksa bu üçgenin içinden çıkamaz ve evliliği sürdüremezsiniz.

Yalnız ablanız felaket bir şeymiş, o kahve falını bana o şekilde bakmış olacak, ben orada üstüne atlardım, büyük terbiyesizlik yapmış. Nişanlınız yine iyi susmuş.

Bir de ablanız ve annenizin şunu anlaması gerekiyor, "zeynep kendisini bizim üstümüze çıkarmaya çalışıyor, bi haller oldu ona zaten" demiş ya ablanız, hah zeynep artık onların üstünde zaten, siz yeni bir aile kuruyorsunuz, önceliğiniz elbette zeynep olacak, çocuklarınız olacak vs yeni aile>anne+abla. Sizinkiler bunu kabullenmek istemiyor, bunun aksini göstermek için de kendi kararları ile sizin hayatınızı yönetmeye çalışıyorlar.

Sucun buyugu sende yalniz; dogruyu yanlisi biraz tartip iki tarafa da gerektigi zaman sert cikman lazim.

Hediyeye cemkirilmez, hediyeyi secmezsin, sana gelir.

Elalemin oturacagi eve -oglunun evi dahi olsa- cok burnunu sokmazsin. Ha illa sokacagim dersen de gelinini de pasa pasa cagirman lazim.

Kolayliklar diliyorum ama su asamada nisanlinin haklilik yuzdesi yuksek.

Altta yazan yorumları okumadım aynı şeyleri yazarsam kusur bilinmesin.

Çok net zeynep haklı annenler haksız. Bencilce ve düşüncesiz davranıyorlar. sakın kızı yalnız bırakma annenleri bir yerden sora savunma ihtiyacı duyarak. Takılan şeyler satılır hiç önemi yok en fazla takmaz kız. Ama perde nedir ya? Ben de senle aynı dönemde evleneceğim, aynı süreçteyiz. Düşünüyorum nişanlımın annesi ablası bunları yapsa diye, sinirlerim bozulur ama öyle böyle değil. O perde takı konusu dışında bunların bana saygısı yok, nedir bu diye sorgularım. Annenle ablanın suçu çok net.

Seni bu kadar strese sokarak bile hata ediyorlar. Burada en çok yıpranan sensin. Senin suçun da ailenin bunları yapmasına fırsat vermiş olman. Net bir şekilde konuş, tavrını yaklaşımını bilsinler. Zeynep istemez dersen Zeynep'e tavır alırlar sonuçta aile dışından biri. Ben bu perdeyi istemiyorum, görmediğim beğenmediğim şeyi evime takmam; ben düğünümde beğenmediğim takıyı evleneceğim kişiye takmam, taktırmam vs diye ailene yansıt. O net tavrını bilsinler görsünler ve cesaret edemesinler artık. Zeynep beğenmez dedikçe suçu sürekli Zeynep'te görüp yaptıklarını anne kız birbirlerini gazlayarak normal görüyorlar, Zeynep'i şükürsüzlükle suçluyorlar.
Onlara sorsan; biz takı alıyoruz beğenmiyor, evine perde yapıp masraf ediyoruz yardımcı luyouz burun kıvırıyor; bu nasıl kız başkalarının eline geçmiyor bu beğenmiyor vs vs... diyorlardır. Haklılardır yani kendilerince.

twitter.com

Zeynep haklı bence de. Hadi hediye olarak takı alınır(bunu giyecek diye bir zorlama olması saçma), ama kadının kendi evinde kullanacağı şeylere anneniz neden karışıyor mesela?

Aileniz biraz sizi kızın üzerinde görüyor veya sizi çok sahipleniyor gibi geldi bana.

Evlilikle ilgili beklentilerini düşük tut daha evlenmeden haklı bile olsa ailene posta koymaya başladıysa iş vahim demektir. Bu konuda hem aileni hem aile olmak kurmak istediğin kadını iyi tart seçimini ona göre yap. Evlenmedim ama çevremden biliyorum yakın arkadaşlarım ve kuzenim evlendi şu anda en heyecanlı en mutlu günleriniz olması gerekirken böyle bir strese girdiyseniz bence evlilik işini tekrar tekrar düşünün.

ablana de ki "senin yaşayacağın evi kaynanan düzse, takacağın takıyı kendi zevkine göre alamasan mutlu olur muydun?" annene de diyebilirsin benzer bir şey.

belki de zaten ablan böyle bir şey yaşadığından zeynep'in de öyle olmasını istiyor olabilir.

bana kalırsa ablanı özel olarak al karşına oturt konuş. bari anneni doldurmasın.
sen de 1 kez evleniyorsun, nişanlın da.
ve o evde nişanlın yaşayacak. o kız ses etmeyip her şeye tamam diyip 2 ay sonra söylemeden her şeyin yenisini de alabilir gayet ama öyle olmasını istemiyor, adam gibi olsun istiyor belli ki.

arada kalma evdekilere restini çek. "1 kere evleniyorum benim huzurumu kaçırmayın, bari bana azıcık saygı duyun" de.

benim düşünceme göre kuracağın aileye kol kanat germen gerekiyor. anne baba kardeşimiz de ailemiz tabii ki ama sen artık başka bir ailenin parçası olacaksın, tercihinle kuracağın bir aile. nişanlını da kendilerine karşı dolduruyorlar haberleri yok.

çok pasifsin. biraz annene ablana dur demen lazım. nişanlının hiçbir hatası yok burada neyin arada kalmasından bahsediyorsun. kızın oturacağı eve kızdan habersiz perde diktirip bir de o kim oluyormuş ne karışıyormuş ne demek lan. üste çıkmaya çalışan kız değil senin annenle ablan. nişanlın gene çok iyi bir kız emin ol şu durumlara yine sabredebileceği ölçüde sabrediyor.

deli misin kardeş? anneni ablanı karşına al da konuş. Habire nişanlına karışmak nişanlının perdesini seçmek,onun oturacağı evi ona göstermemek de noluyor. Ağzını açıp annenle ablanla konuşmazsan daha çok mutsuz olursun.Allah muhafaza nişanlını bile kaybedersin bu gidişle

Anne her zaman hakli diyenlerin yasi bes falan sanirim.
Zeynep hakli ve en haksiz sizsiniz. Bunun 'nasil olmali'si yoktur. Kendi evinizin perdesini annenizin secmesi size garip gelmiyorsa, annenizden ve ablanizdan bagimsiz bir 'aile' kurdugunzun farkinda degilseniz, gerektiginde ailenize karsi dik duramayacaksaniz, olaylara karsi kendi fikriniz yoksa ve ne oldugunu algilayamiyorsaniz evlenmemelisiniz. Siz kizin neye sinirlendigini anlamamissiniz, 'gormeyince sorun cikiyor' diyorsunuz. Kizin alyansini/bes tasini ablanizin secmesi size hic garip gelmemis (ki boyle adetler deli sacmasi bence).
Belki tek bir mantigi olabilir, eger dugun masraflarini tamamen anne-babaniz karsiliyorsa 'biz ne istersek onu yapariz' diyorlardir belki, ki yine de hos degil.
Ayrica evlendikten sonra bu anne abla cok salca olur +1
Zeynep buraya bunlari yazsa, bana boyle yaptilar dese, buradakilerden alacagi cevap cok net.

bence bu hikayede haksız kişi damat adayı. Herkes saçmalamaya başlamış.Sen bu durumda ortalığı sakinleştirmeliydin.El atmalıydın.

Ablan fena işler yapıyor, dizginleri ele almazsan devamını da getirecek gibi görünüyor.

İkisini birbirine kırdır diyenler hatalı, kesinlikle öyle bişey yapma.

Anne her zaman haklı değildir. Anne haklı olmadığı zamanlarda anneyi mümkün olduğunca kırmamaya özen gösterilerek çözüm bulunur.

Düğün öncesinde bu tür şeyler oluyor, sırf seninkilere özgü değil, erkek annesinde bi kıskançlık oluyor, doğasında var. Elinden başka türlüsü gelmiyor olarak düşün anneye kızıp bilenme ancak ablanda olması ablanın kişiliğiyle ilgili, onunki normal değil. Ablaya bi tımar gerekli.

Süreci akıllıca yönetecek olan tek kişi sensin. Dizginleri ele al. Yapılcak şeyleri önceden sor soruştur, doğrusunu öğren, anneye hele ablaya hiç bırakma. Ben böyle yapılmasını istiyorum de, Zeynep beğenmedi deme, biz beğenmedik de.

Sizin herşeye Zeynep'le beraber karar vermeniz lazım, evlenecek olan sizsiniz, o evde yaşayacak olan sizsiniz, alınanları kullanacak olan sizsiniz. Doğru olan bu.

Sen de kolayına kaçma, allahım al canımı demekle bişeyleri yönetemezsin. İki parça eşya almak değil olay, mesele ailene sahip olmak meselesi. Bu yaşadıklarınız daha başlangıç, huzurlu bir evlilik istiyorsan emek vermen lazım, emek verdiğin konuda başarılı olabiliyorsun, ne kadar emek o kadar iyi sonuç.

Mesela ablan inşaat işinde oyaladığında, münasip bir şekilde ablayı devreden çıkarıp işin devamını sağlayacak olan sendin. Abla kendi kolyesinin aynısını aldı demi, beğenmedik ya da beğenmedim diyeceksin. Ailenle konuşurken "sorun oluyor sonra" deme, nişanlının beğenmemesi değil sorun olan, sorun onun hiçe sayılması ona sorulmadan onun kullanacağı şeyin alınması. Sizin kullanacağınız perdeyi seçebileceğini düşünüp üstüne üstlük " bu kız kim oluyor " diyebilen bir ailen olduğu için nişanlını mümkün olduğunca ortaya sürmeden ilerlemek daha sağlıklı olacak. Bırak yaptırsınlar, beğenmedim onları asamayız de başka yaptırın de, yine beğenmezsem başka yaptırırsınız de. Kararlı ol, kararlı olduğunu anlasınlar. Aile içine karışamayacaklarını ne kadar erken anlarlarsa sizin için o kadar iyi olur.
Ailen nişanlını çağırmıyorsa siz nişanlınla gidip beğeneceksiniz, ailene biz bunu beğendik diyeceksin, "biz" demenden rahatsız olurlarsa ben bunu beğendim de.

Ben geçtiğimiz yılarda iki kız çocuğumu evlendirdim, önsesinde biri kız ikisi erkek kardeşlerimin evliliklerinde annemiz olmadığı için büyük abla olarak annemin vazifelerini de üstlendim. Soracağın bişey olursa memnuniyetle yardımcı olmaya çalışırım.

ek olarak:
Annenle konuş. Ablaya pas verme, biraz dışarda kalması gerekiyor onun. "böyle yaparsan seni dikkate almam hatta beni kaybedebilirsin" mesajını almasını sağla.
Annene;
"Bizim için uğraşıp didiniyorsun ne kadar teşekkür etsem azdır" şeklinde başlayıp teknik konulardaki tecrübelerine ihtiyacınız olduğunu vurgulayarak beğenme kısmını ikinizin yapmasını istediğini söyle. Hem anneyi onure et hem sınırlarını çiz.

Sürekli gönüllerini yapmaya çalıştığın için böyle oluyor.

Gelin haksızdır kesin diyerek geldim ama annen de ablan da çok bencil. Kızın evinin perdesine annen neden karışıyor ? Kızın takacağı kolyeyi neden ablan seçiyor ? İkinizin oturacağı evin tadilatından ablana ne ? Hadi annen klasik kaynana moduna girmiş, onun yaptıkları bir şekilde tolere edilebilir, oğlunun evi özenmiş diyelim, onu da konuşman lazım. Madem işin içinde bulunmak istiyor, kızın fikrini alması lazım. Ablanı tamamen işin dışında tutman şart, yaptığı çok ayıp, gidip kendi takılarının aynısından alması çok ayıp, burada ben iyi niyet göremiyorum, sanki kızı sinirlendirmek için yapmış. Kısaca elini masanın üzerine vur, herkesin çizgisini belli et. Anneni kırmadan, nişanlını üzmeden, ablanı karıştırmadan bu işleri hallet.

annen haksız, ota boka burnunu sokmaması gerekir, senin evinin duşakabininden ablana ne. 2 sene önce evlendim hem kendi aileme hem eşimin ailesine evlenmeden önce elinizi ayağınızı bizden çekin dedim. iki aileden de belli miktarda para alıp düğün nişan ev vs aklına gelecek her şeyi eşimle ben yaptık. annemler eşime hediye alacaksa kızım ister parasını verelim sen al gönlüne göre istersen beraber gidelim dediler. ben zaten hediye vs sevmediğim için hiç birşey istemiyorum diye başta belirtmiştim.

işin içine onun anası kaynı bunun dayısı teyzesi girdi mi cılkı çıkar. annenle konuş anne yardımların için sağol teşekkürler bundan sonra gerekli işleri biz hallederiz diye.

Zeynep haklı. şimdi ortada gelin kayınvalide görümce üçlemesi varsa kayınvalide ve görümcede mutlaka alttan alta bir art niyet oluyor ya. İlk kolye neyse ama sonraki yüzük kolye küpe falan usulen gelinin de yanında götürülmesi şeklinde olur. O beğenir ve öyle alınır.

hadi bunları da geçelim ablanız ve anneniz arasında "zeynep kendisini bizim üstümüze çıkarıyor" gibi bir yorum yapması olayı özetliyor aslında. kız evleniyor, ona takı alınıyor, onun evi düzenleniyor ama kendi fikri sorulmadı ve seramikler için bile ablanız beklendi diye sinirlenince üste çıkmış oluyor.

Yapmayın. nişanlınız ailenize saygısızlık etmediği sürece onu ezdirmeyin.

ıssız adaya falan git abi sen, sağın solun kezban dolmuş.

tipik anne inatciligi, her seyi ben bilirimciligi. maalesef zeynep yok sayilmanin siniri icerisinde ki hakli.

zeynep %100 haklı. kaynana görümce olmuşlar tam ya. sinir olurum bir insanın adına konuşanlara, annenle ablanın yaptığı da bu. başka biri adına karar vermek. bu kadın yetişkin değil mi? yıllarca kullanacağı şeyler için bir fikir alsalarmış gidip satın almadan önce.

ortalığı karıştıran da abla kişisi gibi geldi bana. anneyi dolduruyor, gelin kişisine de laflar hazırlıyor :) ben bile sinirlendim, konuşmaması kızması çok normal yani.

ablan ve annen haksız. zeynep'in de tek haksız olduğu şey belki ilk kolyedir. o hediye olduğu için mırın kırın etmesi gereksiz. ama geri kalanı... çok pasif duruyorsun açıkçası. ben zeynep'in yerinde olsam kendimi kimsesiz hissederdim. anne ve abla senin kanından olabilir ama yaptıkları şeyin saygısızlık olduğunu değiştirmiyor (ağır olduysa şimdiden özür dilerim) yani zeynep sizin ailenin bir parçası olacak ilerde, böyle lafların arkasından bile söylenmiş olması sıkıntı. yarın öbür gün nasıl birbirlerinin suratına bakacak bu insanlar? bence al annenin ve ablanı karşına konuş, zeynep şikayet ediyor filan da deme konuşurken, ben rahatsızım de, ben zeynep adına üzülüyorum de. zeynep rahatsız dersen, bu sefer sana ikisi çıkıp "o kız seni dolduruyor di mi" filan yapacaklar, daha kötü olacak.

yorumları şimdi okudum kassiopeia +10000000
ve loveless +1

Zeynep haklı. Allah sabır versin kendisine.

Biraz daha tatil yapar, sonra saati 500 bin dolardan konuşmalar yapar konferanslara katılır ne bileyim kitap yazar takılır öyle, medyatikliğinin yoğunluğu biraz azalır belki ama ölene kadar sürer yine iyidir yani keyfi yerindedir bence, ben olsam ben de iyi hissederdim aynı şekilde.

Pizzagate skandalından sonra bu adamların her biri gözümde birer pislik. Bu adamların torununun torununu dünyadaki her ülkede huzur içinde yıllarca yaşatabilecek kadar paraları var. Bu kadar zengin olan insanlar sıkılmak nedir bilmezler. Linç edilmek istemem ama sıkılmak biraz fakirlere özgü bir kavram. Ben vakti gelince emekli olurdum. Siyaset adamı çabuk yaşlandırır.

yahu ben obama'nın yerinde olsam çok mutlu olurdum, kolay mı koskoca amariga'ya başkanlık yapmak. yazlık falan alıp kankitolarımı çağırır, sabah akşam okey oynardım. akşam sahile inip dondurma yerdim. zaten yapmışım başkanlığımı, adımı yazdırmışım tarihe, yeter yahu daha ne yapayım misyonumu tamamlamışım ben. o şafaktan sonra keyfime bakarım.

img-s2.onedio.com

@dissendium
obama zengin listesi modunda zengin degil, hatta muhtemelen su anda hayvan gibi borcu var, clintonlar bu durumdaydi zamaninda, 500 binlik konusmalar tekrar düze cikardi onlari.

baskanlar amerikada trdeki gibi devletce bakilmaz, calisan maaslarinin bir kismini baskanin kendisi karsilar.

bir örnek makale.
www.politifact.com

zengin insanlar sikilmak nedir bilmezler seklinde abidik gubidik bir önerme ancak vizyonsuyluk göstergesidir, bunun fakirlik ya da zenginlikle alakasi yok bu disiplin isi.

keza yogunluk sadece is ile alakali bir kavram degil. bu tarz disiplini yüksek insanlar hayatlarini buradakiler gibi "ya bi duyuruya bakayim sonra peynir yer yatarim" seklinde planlamiyorlar, her dakikalarini önceden ayiriyorlar. salliyorum sabah sporu ardindan kitap okuma seansi ayridir, bu tekrar belirtmek gerek zenginlikle alakali degil, avrupada özellikle almanca konusan ülkelerde bolca görülen bir sey. cok yakin oldugunuz disiplinli bir arkadastan 2 hafta sonraya termin alabiliyorsunuz.

su anda muhtemelen baskanligini yaziyordur, sonrasinda konusmalar yapacak ve ngolarda aktif görev alacaktir, bu sirada onlarca sirketin kurullarinda adi gecer, hic ugramasa dahi o isme para alacaktir. her hafta xxx bakan ile görüsmesinin yerini yazi yazmak ya da hobileri dolduruyor yani. bu adam baskan olmadan öncede böyle idi yasami sornasinda da böyle olacak.

Hâlâ gizli servis tarafından korunuyor. Bütün eski başkanlar için geçerli bu. Washington'da 10 milyon dolara ev aldığını okumuştum geçenlerde. Karısı Michelle Obama'nın ileride başkan adayı olabileceğine dair dedikodular var. Eğer bu doğruysa Michelle'in adaylığı için çalışmaya başlamışlardır. Diğer yandan sosyal sorumluluk projeleri, kitap yazmak, konuşma yapmak vs. vs.

yemek sepetinde dükkanın ismine bakıp google mapste bakabilirsin. ya da mh bağlanıp seni aramalarını sağlayabilirsin. ödemek istedikten sonra çözüm çok.

@kırmızı bunu akıl edebiliyorum çok şükür ama zaten yemek sepetinden söylemişim evimin yakınında olsa görüp bildiğim bir yer olurdu pos cihazının bozuk olması benim sucum değil bu sıcakta dükkan arayamayacağım. Beni aramalarını isteyip gelin para vericem demek de abes geldi.

hocam neden gelin parayı vericem demek abes geldi? birisi bana para verecek olsa koşa koşa giderim.

yemeksepeti'nin canlı yardım kısmı var. oradan durumu bildirin, sizin yerinize restoranı arayıp bilgi verirler.